Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2011/17592 Esas 2013/2189 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, iş kazası sonucu sürekli iş göremez duruma giren sigortalıya bağlanan gelir ve diğer sosyal sigorta yardımları nedeniyle uğranılan Kurum zararının tahsili istemine ilişkin olup, davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasanın 26/1. maddesidir.
Dosya kapsamına göre, davalıya ait inşaat işyerinde kalıpçı ustası olarak çalışan sigortalı yerden 3,5 metre yüksekliğindeki 1. kat kiriş kalıbını sökmeye çalışırken dengesini kaybederek düşmüştür. Mahkemece hükme esas alınan kusur raporunda; sigortalının % 70, işverenin ise, % 30 kusurlu olduğu kabul edilmiş ise de, bu raporda benimsenen kusur dağılımının oluşa uygun olmadığı anlaşılmaktadır.
Buna göre, iş kazasının meydana geldiği alanda ve işçi sağlığı ve iş güvenliği konularında uzman bilirkişilerden, oluşa ve mevzuata uygun, hüküm kurmaya elverişli kusur raporu alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yetersiz bilirkişi raporuna dayalı olarak karar verilmesi, usul ve yasaya aykırıdır.
O halde, davacı Kurum avukatının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,14.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.