Danıştay 7. Daire 2021/5013 Esas 2022/33 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/5013
Karar No : 2022/33

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü) …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:…, T:…sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, 2015 ilâ 2020 yıllarına ait motorlu taşıtlar vergilerinin tahsili amacıyla düzenlenen … tarih ve … ilâ … sayılı ödeme emirlerinin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K: … sayılı kararıyla, ödeme emirleri içeriğinde yer alan … plakalı taşıta ilişkin amme alacakları bakımından, noterlerce düzenlenen senetlerin aksi ispatlanıncaya kadar kesin delil niteliğine haiz olduğu, davacının anılan aracı noter satışı olmaksızın haricen sattığı iddiasına itibar edilemeyeceği, motorlu taşıtlar vergisi mükellefinin adına motorlu taşıt kayıt ve tescil edilen kişi olduğu, … Noterliğinin … tarih ve … sayılı ARTES Devir İşlemleri Sonuç Belgesinde … plakalı taşıtın 29/12/1995 tarihinde davacı adına tescil edildiği, söz konusu araca ilişkin motorlu taşıtlar vergilerinin tahsili amacıyla düzenlenen dava konusu ödeme emirlerinde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiş, bu karara karşı davacı tarafından temyiz başvurusunda bulunulması üzerine, dava konusu işlem tutarının karar tarihi itibarıyla geçerli olan temyiz sınırının altında kaldığı ve bu nedenle, Dairelerince verilen kararın kesin hüküm niteliğinde olduğu gerekçesiyle temyiz başvurusunun 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 48. maddesinin 6. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Dava konusu ödeme emirlerine konu taşıtın, davacı tarafından noter satışı olmaksızın haricen satılarak 1996 yılında zilyetliğinden ve hakimiyetinden fiilen çıktığı, araç ormanda fiilen terk edilmiş vaziyette bulunulduğundan Orman İşletme Genel Müdürlüğünce satışa çıkarılarak satıldığı, daha sonra 29/05/2020 tarihinde davacı adına tescil edildiği, ancak ödeme emirlerinin söz konusu tescil tarihinden öncesine ait olduğu belirtilerek hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'UN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:…, T:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz aşamasında yürütmenin durdurulması hakkında bir karar verilmediğinden yürütmenin durdurulması harcının istemi halinde davacıya iadesine,
4. 168,30 TL maktu karar harcının, temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 17/01/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.