Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/35195 Esas 2019/3056 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; müvekkilinin davalıya ait işyerinde imalat ustabaşısı olarak çalıştığını, 1992 yılında SSK dan emekli olduğunu, işverenin kıdem tazminatını ödeyerek davacıdan işine devam etmesini istediğini müvekkilininde emekli işçi olarak aynı görevini ifaya devam ettiğini, son dönemde de davalı şirket sahiplerinin davacıya baskı uygulayıp işten ayrılması için uğraştığını, ancak davacının direnmesi sonucunda tazminatsız olarak davacının işine son verdiklerini, işyerinde son 4 yıl içinde özellikle kış aylarında yılda 8-10 kez davalı işverence ücretsiz izine çıkarılmasına ve yılda ortalama 2 ayı bulan bu ücretsiz izine ayırmalar olmasına rağmen davalı tarafından hiçbir ödeme yapılmadığını, davacının en son net ücretinin 1.400,00 TL. olduğunu, ancak işe girdiğinden beri SSK primlerinin hep asgari ücret üzerinden ödendiğini iddia ederek; kıdem tazminatı ve ücretsiz izindeyken ödenmeyen ücret alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; dava dilekçesindeki iddiaların asılsız olduğunu, dava dilekçesinde ileri sürülen hususların kötüniyeti gösterdiğini, dürüstlük kuralına aykırı davanın zamanaşımı yönünden reddi gerektiğini, yıllık ücretsiz izin alacağı olduğu iddiasının yerinde olmadığı gibi çalışılmayan dönem için belirtilen talepte bulunulmasının imkansız olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı temyiz etmiştir.

E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; davacı dava dilekçesinde açıkça “son 4 yılda yılda 2 ay kadar kış aylarında, ücretsiz izin yaptıklarını” açıklamıştır. Bu açık beyan karşısında davacının davalı işyerinde geçen hizmet süresinin, toplam 8 aylık ücretsiz izin süresi düşüldüğünde 9 yıl 6 ay 10 gün olduğu kabul edilerek kıdem tazminatı talebinin bu süreye göre hesaplanması gerekirken, çalışma dönemi kesintisiz kabul edilerek sonuca gidilmesi hatalıdır.
F)SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.