Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/14309 Esas 2019/8691 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/14309
Karar No: 2019/8691
Karar Tarihi: 03.12.2019

Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/14309 Esas 2019/8691 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın resmi belgede yalan beyanda bulunduğu gerekçesiyle mahkum olduğu belirtilmektedir. Kararda, Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararının da göz önünde bulundurulması gerektiğine vurgu yapılmakta ve sanığın daha önce kaydedilen suçlarına da değinilmektedir. TCK'nin 53. maddesi uyarınca verilen hükmün kesinleşmesi ve infaz edilmesi gerektiği ifade edilirken, birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüklerden en ağırının esas alınması gerektiği de hatırlatılmaktadır. Kararda, sanığın sabıka kaydında yer alan ve daha ağır ceza içeren Kayseri 2. Ağır Ceza Mahkemesi kararının yerine Ürgüp Sulh Ceza Mahkemesi kararının esas alınması gerektiği belirtilmektedir. Kararda ayrıca TCK'nin 58, 86, 109, 1412 sayılı CMUK ve 5320 sayılı Kanun hükümleri açıklayıcı bir şekilde yer almaktadır.

11. Ceza Dairesi 2017/14309 E. , 2019/8691 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan
HÜKÜM : Mahkumiyet

5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.06.2013 tarihli, 2000/8-151/304 sayılı kararında açıklandığı üzere, birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması halinde bunlardan en ağırının esas alınması gerektiği; sanığın sabıka kaydında yer alan ve daha ağır cezayı içeren Kayseri 2. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2002/34 Esas ve 2007/136 Karar sayılı TCK’nin 109/2-3 maddesinden verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasını içeren ilam yerine, daha az cezayı içeren Ürgüp Sulh Ceza Mahkemesinin 2011/79 Esas ve 2011/269 Karar sayılı, TCK’nin 86/2-3. maddesinden verilen 3 ay 22 gün hapis cezasını içeren ilamının tekerrüre esas alınması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz talepleri bu itibarla yerinde olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK"nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkartılarak, yerine ""Sanığın, Kayseri 2. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2002/34 Esas ve 2007/136 Karar sayılı sayılı TCK’nin 109/2-3 maddesinden verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasını içeren mahkumiyet hükmü tekerrür oluşturduğundan, TCK’nin 58/6-7. maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibaresinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; aleyhe temyiz bulunmadığından, 1412 sayılı CMUK"nin 326/son ve 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddeleri gereğince koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin, hatalı uygulama sonucu hükümde gösterilen ilam nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesine, 03.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.