Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, iş kazası sonucu sürekli işgöremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan gelir ile yapılan harcama ve ödemelerin 506 sayılı Yasanın 26. maddesi uyarınca tazmini istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-) Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacı Kurum vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-) 21.10.2004 tarihli iş kazasına bağlı olarak, meslekte kazanma güç kaybı oranı % 25 olarak belirlenen sigortalıya, 30.05.2007 onay tarihli 67.787,64 TL peşin sermaye değerli gelir bağlanmışken; 15.05.2008 tarihinde yapılan kontrol muayenesi sonucu mahkemece araştırılmamış, % 25 işgöremezlik oranı üzerinden hesaplama yapılarak karar verilmiştir.
Öte yandan, davacı Kurum tarafından, sigortalı aleyhine açılan yersiz ödendiği iddia edilen sürekli iş göremezlik gelirlerinin istirdadı istemine ilişkin, Mahkemenin 27.05.2011 gün ve 741/518 sayılı ilamı ile verilen karar, Dairemizin 18.10.2012 gün ve 11098/19486 sayılı onama kararı ile kesinleşmiş olup, iş bu davada sigortalının kontrol muayenesi sonucu işgöremezlik oranının % 19 olarak belirlendiği anlaşılmıştır.
Hal böyle olunca, dava konusu edilen peşin sermaye değerli gelirin tazmini mümkün tutarının, kesinleşen mahkeme kararına istinaden % 19 işgöremezlik oranı üzerinden belirlenmesi gereği üzerinde durulmaksızın, % 25 oranı esas alınarak hüküm kurulmuş olması, isabetsizdir.
Kabule göre de; davacı Kurumun talep ettiği harcama ve ödemeler toplamı 12.695,25 TL olduğu halde, 30.05.2011 havale tarihli hesap bilirkişi raporunda belirtilen 14.278,04 TL üzerinden hesaplama yapılarak, davalının % 50 kusur karşılığı sorumlu olduğu toplam miktarın, hükmün gerekçesinde, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 74. maddesine (Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 26. maddesi) aykırı olarak, talep aşılmak suretiyle 41.032,84 TL olarak gösterilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istem halinde davalıya iadesine, 14.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.