Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16437 Esas 2019/8687 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/16437
Karar No: 2019/8687
Karar Tarihi: 03.12.2019

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16437 Esas 2019/8687 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen Mahkeme kararında, sanığın özel belgede sahtecilik suçundan mahkum edildiği belirtiliyor. Ancak kararda 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu ve TCK'nin 7. maddesi hükümlerinin göz ardı edildiği ve lehine olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. maddesi gereğince sanığa ön ödeme önerisinde bulunulmadığı için hüküm bozulmuştur. Ayrıca suç tarihinin yanlış bir şekilde belirlendiği, TCK'nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın yeniden değerlendirilmesi gerektiği, suça konu abonelik sözleşmelerinin asıllarının iade edilmesi gerektiği ve yargılama gideri olarak hesaplanan miktarın terkin edilecek miktarın altında kalması nedeniyle hazine yerine sanığa yükletilmesi gerektiği belirtilmektedir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63. maddesi, TCK'nin 7. ve 53. maddeleri.

11. Ceza Dairesi 2017/16437 E. , 2019/8687 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafinin diğer temyiz talepleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1-Hükümden önce 19.02.2014 tarih ve 28918 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanunun 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 4. fıkrasındaki "Kişinin bilgisi ve rızası dışında işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi, işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz ve yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükümleri ve TCK"nin 7. maddesi karşısında, özel hüküm niteliğinde bulunan ve lehe olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki düzenleme gereğince sanığa ön ödeme önerisinde bulunularak sonucuna göre hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde özel belgede sahtecilik suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
2-Suça konu abonelik sözleşmesine göre “17.07.2013” olan suç tarihinin, gerekçeli karar başlığında “18.12.2013” şeklinde yanlış gösterilmesi,3-5237 sayılı TCK"nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4-Suça konu abonelik sözleşmesi asıllarının dosyada delil olarak saklanması yerine, ilgili operatöre iadesine karar verilmesi,
5-Yargılama gideri olarak hesaplanan miktarın, CMK"nin 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun’un 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda terkin edilecek miktarın altında kalması nedeniyle hazine yerine sanığa yükletilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz nedenleri yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.