Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/43107 Esas 2022/8652 Karar Sayılı İlamı

KARAR

Tehdit suçundan sanık ... hakkında basit yargılama usulü uygulanmak suretiyle yapılan yargılama sonunda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 106/1-2. cümle, 62/1 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 251/3-son maddeleri gereğince 18 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının 5237 sayılı Kanun'un 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair.... Asliye Ceza Mahkemesinin ... tarihli ve ... sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın, ... gün ve ... sayılı istem yazısıyla Dairemize gönderilen dava dosyası incelendi.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesinde yer alan " (1)Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi halinde, tekerrür hükümleri uygulanır. Bunun için cezanın infaz edilmiş olması gerekmez. (2)Tekerrür hükümleri, önceden işlenen suçtan dolayı; a) Beş yıldan fazla süreyle hapis cezasına mahkûmiyet halinde, bu cezanın infaz edildiği tarihten itibaren beş yıl, b) Beş yıl veya daha az süreli hapis ya da adlî para cezasına mahkûmiyet halinde, bu cezanın infaz edildiği tarihten itibaren üç yıl, Geçtikten sonra işlenen suçlar dolayısıyla uygulanmaz. " şeklindeki düzenleme dikkate alındığında, tekerrüre esas alınan .... Asliye Ceza Mahkemesinin ... sayılı ( ... Kapatılan ... Sulh Ceza Mahkemesinin ... tarihli ve... sayılı kararı) kararında sanık hakkında doğrudan kesin nitelikte adlî para cezasına hükmolunduğu, dolayısıyla anılan ilamın tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde şartları oluşmadığı hâlde sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesinde isabet görülmemiştir. " denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme :
5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 8. maddesinin 1. fıkrasında, "Bölge Adliye Mahkemeleri'nin, ... tarihli ve 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi uyarınca Resmi Gazetede ilan edilecek göreve başlama tarihinden önce aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan kararlar hakkında kesinleşinceye kadar 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 322. maddesinin dördüncü, beşinci ve altıncı fıkraları hariç olmak üzere, 305 ila 326. maddeleri uygulanır." hükmüne yer verildiği,
...tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa'nın 23. maddesi ile CMK'nın 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde “hapis cezasından çevrilen adlî para cezaları hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen 3.000 Türk lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı istinaf yasa yoluna başvurulamayacağı” şeklinde değişiklik yapılmış ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile de 5320 sayılı Ceza Yargılaması Yasasının Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Yasaya “Bölge Adliye Mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı temyiz yoluna başvurulamaz” şeklinde geçici 2. madde eklenmiştir.
5219 sayılı Kanun ile değişik 1412 sayılı CMUK'nın 305/3 maddesin de, “Bu Kanun ile sair kanunlarda kesin olduğu yazılı bulunan hükümler, temyiz olunamaz.”; aynı Kanun maddesinin son fıkrasında ise, "Bu suretle verilen hükümler tekerrüre esas olmaz. Ancak haklarında 343. madde hükümleri dairesinde Yargıtay'a başvurulabilir." hükümleri yer almaktadır.
İncelenen somut olayda, sanığın adli sicil kaydında bulunan Çorum 4. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 31/10/2013 tarih, 2012/72 esas, 2013/784 karar sayılı ilamın kesin nitelikteki adli para cezasına ilişkin olduğu görülmektedir.
Söz konusu mahkumiyetin, hüküm tarihi itibariyle 3.000 TL'yi aşmayan kesin nitelikteki adli para cezasına ilişkin olması ve sanığın başka bir tekerrüre esas mahkumiyetinin bulunmaması nedeniyle, koşulları oluşmadığı halde sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi hukuka aykırı olduğundan kanun yararına bozma talebinin kabulüne karar verilmiştir.
Sonuç ve Karar:
III- Sonuç ve Karar:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın, Kanun yararına bozma isteği doğrultusunda düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
A) Tehdit suçundan sanık ... hakkında, ... Asliye Ceza Mahkemesi'nin ... tarihli ve ... sayılı kararının, 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
B) Karardaki hukuka aykırılık CMK'nın 309. maddesinin 4-d fıkrasına göre, sanığa daha hafif bir cezanın verilmesini gerektirmekle, sanığın;
1-TCK’nın 106/1-2.cümlesi gereğince takdiren 30 gün adli para cezasıyla CEZALANDIRILMASINA,
2- TCK'nın 62/1. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılarak 25 gün adli para cezasıyla CEZALANDIRILMASINA,
3-5271 sayılı CMK'nın 251/3-son cümlesi uyarınca 1/4 oranında indirim 18 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına,
3- Sanığa verilen 18 gün adli para cezasının TCK' nın 52/1. maddesi uyarınca bir günlüğü 20 TL üzerinden hesaplanarak 360 TL adli para cezası ile CEZALANDIRILMASINA,
3) İnfazın bu miktar üzerinden yapılmasına, bozulan kararda yer alan diğer hususların olduğu gibi bırakılmasına, dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na TEVDİİNE, ...tarihinde oy birliğiyle karar verildi.