Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/12550 Esas 2017/2136 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının bozma kararına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -

Davacı, tarımsal kredi sözleşmesini müşterek borçlu ve müteselsil kefil olarak imzalamadığı halde kendisine keşide edilen 13.12.2010 tarihli muacceliyet ihtarı ile borçtan sorumlu tutulmasının doğru olmadığını, bu borç sebebiyle davalı banka nezdindeki hesabına bloke konularak para çekmesinin engellendiğini ileri sürerek davalı bankaca kendisine gönderilen muacceliyet ihtarında bildirilen borçtan sorumlu olmadığının tespitine, %40 kötü niyet tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, yapılan yargılamada toplanan delillere ve benimsenen ... Kurumu"nun 24.03.2014 tarihli raporuna göre, borçlu olmadığının tespitine, şartları oluşmadığından kötü niyet tazminatı talebinin reddine karar verilmiş, hükmün davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 14.10.2015 tarih ve 2015/5518 Esas- 2015/12770 Karar sayılı bozma ilamında " Uyuşmazlık, müşterek borçlu ve müteselsil kefil sıfatıyla tarımsal kredi sözleşmesinde atılı bulunan imzanın davacıya ait olmadığı ve anılan sözleşmeden doğan kredi borcundan dolayı gönderilen muacceliyet ihtarnamesinde bildirilen borçtan davacının İİK"nın 72. maddesi hükmü uyarınca borçlu olmadığının tespiti istemine ilişkindir.Mahkemece alınan ... Kurumu raporu doğrultusunda sözleşmede müşterek borçlu ve müteselsil kefil sıfatıyla atılı bulunan imzanın davacıya ait olmadığı tespit edilmiş olmakla davanın kabulüne karar verilmiş, hükmün 3. bendinde, davalı kurumun harçtan muaf olduğu gerekçesiyle harç alınmasına yer olmadığına karar verilmiştir.492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesinin (ç) bendi ile değişik 123. maddesindeki harç istisnası yurt dışından alınacak kredilerin geri dönüşümü ile ilgili işlemlerle sınırlı olarak uygulanmaktadır. Yeniden yapılandırma ile ilgili 4603 sayılı Kanun"da öngörülen muafiyetin Yasada sayılan bankaların davacı olduğu davalarda uygulanabileceği, anılan yasa hükmü gereğidir. Davalı bankanın somut olayda harçtan muaf olduğuna ilişkin yasal bir düzenleme bulunmamaktadır. Harç kamu düzenine ilişkin olduğundan re"sen gözetilmesi gerekir. Kamu düzeni, aleyhe bozma yasağı kuralının istisnalarındandır. Bu durumda mahkemece; davalı bankanın karar ve ilam harcı ile sorumlu tutulması gerekirken hükmün 3 no"lu bendinde yazılı şekilde davalı bankanın harçtan muaf olduğuna dair hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu husus bozmayı gerektirmiştir. “denilmek suretiyle mahkeme kararı bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak davalı bankanın somut olayda harçtan muaf olduğuna ilişkin yasal bir düzenleme bulunmadığı, harç kamu düzenine ilişkin olduğundan re"sen gözetilmesi gerektiğinden dolayı bakiye karar ilam harcının davalıdan tahsiline, Yargıtay bozma ilamı dışında kalan hususlar kesinleştiğinden yeniden karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece davanın kabulüne dair verilen hüküm yukarıda belirtilen Dairemizin 14.10.2015 tarih, 2015/5518 Esas- 2015/12770 Karar sayılı ilamı ile bozulmuş ve “ davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına “ hükmedilmiştir.
Bu durumda davanın kabulüne dair kurulan ve bozulan hükümde kesinleşen hususlar bulunmamaktadır. Hal böyle olunca bozmaya uyulduğundan,tarafların iddia ve savunmaları gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde bozma gereği yerine getirilmeden hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 15/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.