MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanat galerisi sahibi olan katılanların işyerlerine farklı zamanlarda gelen sanıkların, kendilerini şirket sahipleri olarak tanıtıp, inşaat işleri ile uğraştıklarını, yabancı bir firmadan iş aldıklarını ve bu nedenle firma sahiplerine hediye alacaklarına dair yalan söyleyerek bu duruma inanan katılanlardan bir kaç resim tablosunu sözde satın aldıkları ve parasını daha sonra ödeyeceklerini belirterek oradan ayrıldıkları, uzun bir süre beklenilmesine rağmen tablo paralarının ödenmemesi üzerine katılanlar tarafından sanıkların arandığı; ancak belirttikleri adreslerini terk ettiklerinden kendilerine ulaşılamadığı, ihbar edilmelerinden sonra benzer eylemlerinden dolayı emniyet ekipleri tarafından yakalanarak fotoğrafları katılanlar tarafından kesin olarak teşhis edilen sanıkların, bu şekilde hileli hareketler sergileyerek söz konusu resim tablolarını alıp götürmek suretiyle haksız menfaat temin ettiklerinin iddia edildiği olayda;
1- Sanık ... hakkında verilen hükümlere yönelik yapılan temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanığın savunmasının alındığı, 07.12.2010 tarihli duruşmada, Ankara Barosu’na kayıtlı vekiliyle birlikte savunmasını yapacağını belirterek Avukat ... huzurunda ifade verdiği, 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 11. maddesinin birinci fıkrasında; vekille takip edilen işlerde, tebligatın vekile yapılması gerektiğinin düzenlendiği ve gerekçeli kararın sanık müdafiine 05.05.2011 tarihinde tebliğ edilmesine rağmen süresi içerisinde temyiz etmediği, gerekçeli kararın sanığa ayrıca tebliğ edilmesinin temyiz kanun yoluna başvuru için yeni bir süre vermeyeceğinin anlaşılması karşısında; sanığın yasal süresi geçtikten sonra yaptığı temyiz başvurusunun, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK" nın 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2- Sanık ... hakkında verilen hükümlere yönelik yapılan temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Oluşa, sanığın savunmalarına, katılanların beyanlarına, teşhis tutanaklarına ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın, sabit görülen eylemlerinin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a- Mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin ne şekilde uygulanacağı, süresi ve bu konuda karar verecek merci 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 108. maddesinde düzenlenmiş olup aynı maddenin 5. fıkrası ile de tekerrür dolayısıyla belirlenen denetim süresinde koşullu salıverilmeye ilişkin hükümlerin uygulanacağı hükme bağlanmıştır. Bu nedenlerle denetimli serbestlik tedbirinin süresinin infaz aşamasında 5275 sayılı Kanun hükümleri uyarınca tayin ve tespiti gerektiği gözetilmeden, infazı kısıtlar biçimde denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına cezanın infazından sonra başlanacağının karar yerinde gösterilmemesi,
b- 5237 sayılı TCK’nın 53.maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunma haklarından yoksunluğun ” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindeki kişiler yönünden ise söz konusu hak yoksunluklarının hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gerektiği gözetilmeden kanundaki düzenlemeye aykırı olarak yazılı şekilde karar verilmesi,
c- 5237 sayılı TCK’nın 52/4 maddesine göre; ödenmeyen adlî para cezasının hapse çevrileceğinin karar yerinde belirtilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hüküm fıkrasında tekerrürle ilgili kısımlara ""mükerrir hakkında denetimli serbestlik tedbirinin cezanın infazından sonra başlanacağının belirtilmesi"", 5237 sayılı Kanun"un 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün tamamen çıkartılıp yerine, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın c bendinde yer alan, ""kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" denilmesi ve ayrıca hükümlerde TCK’nın 52. maddesi uyarınca adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin hüküm fıkralarında “…taksitlerden birinin zamanında ödenmediği takdirde geri kalan kısmın tamamının tahsil edilmesine…” ibaresinden sonra gelmek üzere“ ve ""ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceğinin” ibaresi eklenmesi suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/09/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.