MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Beraat

Sanık müdafinin, beraat hükmü nedeniyle vekalet ücreti verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz istemiyle sınırlı olarak yapılan incelemede; 1136 sayılı Avukatlık Kanunu’nun 42. maddesi gereğince vekillikten çekilme dilekçesinin tebliğinden itibaren vekilin sorumluluğunun 15 gün devam ettiğinin öngörülmesi ve sanık müdafinin 27.03.2018 tarihli vekillikten çekilme dilekçesinin sanığa tebliğ edilememiş olması karşısında; çekilme dilekçesi sanığa tebliğ edilemediği için vekilin sorumluluğunun devam ettiği, nitekim sanık müdafinin çekilme dilekçesinden sonraki duruşmalara katıldığı anlaşıldığından tebliğnamede bu yönde bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
1136 sayılı Kanun"un 168 ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 13. maddesinin 5. fıkrası ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 328. maddesi birlikte değerlendirildiğinde; somut olayda sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyet hükmünün verildiği ve Dairemizin 27.11.2017 tarihli 2017/5284 Esas – 2017/8192 Karar sayılı ilamıyla onanarak kesinleştiği, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 19/02/2013 gün ve 2011/5-137 Esas, 2013/58 sayılı kararında da belirtildiği üzere "aynı davada yargılandığı bir suçtan beraat eden, diğer suçtan ise mahkum olan sanık hakkında müdafii tarafından sunulan avukatlık hizmetinin bölünmesi mümkün olmadığından, beraat ettiği suç açısından vekalet ücretine hükmedilmesi gerekmeyeceği" cihetle, sanık lehine vekalet ücreti takdir edilmemiş olmasında herhangi bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafinin vekalet ücreti verilmemesine yönelik temyiz nedenlerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 03.12.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.