MAHKEMESİ : İSTANBUL 2.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada İstanbul 2.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi"nce verilen 27/10/2015 gün ve 2010/52 - 2015/237 sayılı kararı onayan Daire"nin 12/07/2017 gün ve 2016/410 - 2017/4100 sayılı kararı aleyhinde davalılar vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalılar ile 1992 yılında kitaplarıyla ilgili sözleşme yaptıklarını, sözleşmenin mali hakların devrine ek olarak fikri hakların da devrini içerdiğini, cayma hakkını sonsuza kadar engellediğini, cayma halinde ağır tazminat ödenmesini istemekte olduğunu, sözleşmenin bu şekilde geçersiz bir belge olduğunu, sözleşmenin imza tarihinden itibaren geçersizliğine karar verilmesini, sözleşme tarihinden bugüne kadar Yasa"ya aykırı olarak basılan kitapları için tazminat ödenmesini talep ettiğini, anılan sözleşmeden 08/07/1999 tarihinde davalılara tebliğ edilen "Cayma Kararı" ile caydığını, bu cayma kararına dayalı olarak açtığı tecavüzün ref"i ve tazminat taleplerini içeren davanın İstanbul 3. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi"nde devam ettiğini, bilirkişinin sözleşmenin 08/07/1999 tarihi itibariyle sona erdiğinin ve kitaplarla ilgili haklarının kendisine döndüğünün kabul edilmesi gerektiği yönünde görüş bildirdiğini, mahkemenin kitapların basım ve dağıtımını tedbiren durdurduğunu ileri sürerek, fazlaya dair haklarının saklı kalmak kaydıyla, 3.000.-TL tazminata hükmedilmesini, sözleşme tarihinden ve/veya sözleşmenin ortadan kalktığı tarihten itibaren yasal faizi ile tarafına ödenmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili, davanın zamanaşımı ve derdestlik nedeniyle reddi gerektiğini, davacının cayma hakkını kullanmasından sonra davacıya ait kitapların basım ve yayınını yapmadıklarını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamı nazara alınarak, davanın kısmen kabulü ile FSEK 68. maddesi uyarınca takdiren belirlenen 22.739,00 TL rayiç bedel üzerinden takdiren 3 katı olan 68.217,00 TL"nin 27/11/2000 tarihinden itibaren yürütülecek değişen oranlarda ticari avans faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline dair verilen kararın taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davalılar vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalılar vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 27,10 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalılardan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 25/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.