Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/10234 Esas 2019/16964 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10234
Karar No: 2019/16964
Karar Tarihi: 25.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/10234 Esas 2019/16964 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet hükmü temyiz edildi. Yapılan incelemede, sanık hakkında TCK'nın 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanmasına karar verildiği ancak, tekerrüre esas olabilecek önemli bir mahkumiyet kararının bulunmadığı belirlendi. Bu nedenle, hüküm bozuldu ve ilgili TCK maddesi hakkında fıkranın hükümden çıkartılması suretiyle hüküm düzeltildi ve onandı. Kanun maddeleri: TCK'nın 58. maddesi, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/10234 E. , 2019/16964 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Dairemizin 21.03.2018 tarih, 2017/8914 Esas - 2018/5096 Karar sayılı ilamı ile sanık ... hakkında katılan ..."e karşı kasten yaralama suçundan kurulan 24.02.2015 tarihli mahkumiyet hükmünün de bozulmasına karar verildiği halde; bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanık ..."ın eylemi hakkında hüküm kurulmasının unutulduğu anlaşılmış ise de; bu hususta mahallinde her zaman hüküm kurulması mümkün görüldüğünden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Dairemizin 21.03.2018 tarih, 2017/8914 Esas -2018/5096 Karar sayılı bozma ilamında açıkça belirtilmesine rağmen, sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas olduğu kabul edilen mahkumiyet kararının, suç tarihinden sonra kesinleşmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı ve sanığın tekerrüre esas olabilecek başka bir ilamının da bulunmadığı gözetilmeksizin, mükerrir kabul edilerek sanık hakkında TCK"nin 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve katılanın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, TCK"nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin fıkranın hükümden çıkartılması suretiyle hükmün istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.