Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13380 Esas 2019/16961 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Müşteki sanık ... müdafiin 21.03.2014 havale tarihli temyiz dilekçesinin incelenmesinde, sadece "sanık müdafii" sıfatı ile sanık ... hakkında kasten yaralama ve tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerini temyiz ettiği; sanık ... hakkında müşteki ..."e karşı hakaret suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik aleyhe temyiz isteminin bulunmadığı anlaşılmakla, bu hüküm inceleme dışı tutularak yapılan incelemede;
1) Sanık ... hakkında müşteki ..."ye karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında müşteki ..."ye karşı tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
a) Oluşa ve tüm dosya içeriğine göre, sanık ve müştekinin trafikte yol verme meselesinden tartıştıkları, sanığın, müştekinin içinde bulunduğu otobüsün yanına gelerek camdan içeri doğru müştekinin koluna birkaç kez yumrukla vurduktan sonra, aracına giderek bagajdan bıçak çıkarttığı ve uzaktan müştekiye gösterip salladığı olayda sanığın ele geçirilemeyen bıçağı göstermek suretiyle müştekinin hayatına veya vücut dokunulmazlığına yönelik bir saldırı gerçekleştireceğinden bahisle tehditte bulunduğunun iddia ve kabul edilmesi karşısında, eylemin 5237 sayılı TCK"nin
106/2-a maddesinde düzenlenen "silahla tehdit" suçunu oluşturduğu gözetilmeden, hatalı değerlendirme sonucu sanığın eyleminin "sair tehdit" suçunu oluşturduğundan bahisle, TCK"nin 106/1-2. cümlesi gereğince cezalandırılmasına karar verilerek eksik ceza tayini,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ceza miktarı yönünden CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 25.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.