MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen karar, süresi içinde davalı vekili tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmiş ise de; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin dosya üzerinden yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı ... emekli işçi olarak 01.01.2011 tarihinden beri alt işveren şirketler nezdinde otopark görevlisi olarak aralıksız çalıştığını, sigorta kaydının 01.01.2012 de başlatıldığını, 31.12.2014 tarihinde iş akdinin haksız feshedildiğini öğrendiği 31.01.2015 tarihine kadar fiilen çalıştığını, beyanla kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ve bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, husumet itirazı ve zamanaşımı def’inde bulunarak davacının taleplerinden kendilerinin sorumlu olmadıklarını beyanla, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-İş Hukukunda çalışma olgusunu ve hizmet süresini ispat yükü, bunu iddia eden işçiye düşer. Çalışma olgusu her türlü delille kanıtlanabilir. Çalışmanın ispatı konusunda, Sosyal Güvenlik Kurumu ve işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Özellikle iddia edilen çalışma döneminde Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarındaki işverenlerin araştırılması ve kayden görünen işverenlerle işçi arasında iş görme ediminin yerine getirilip getirilmediği, kaydın ne şekilde oluştuğu araştırılmalıdır.
İşçinin çalışma olgusunun tespitinde işyerinde veya komşu işyerinde çalışanların tanıklığı önemli olduğu gibi tanık olarak dinlenecek kişinin tanıklığına güveni etkileyebilecek bir durumun olup olmadığı da araştırılmalıdır. Tanıklar belirli bir dönem çalışmışlarsa ve başkaca delil yok ise beyanlarının belirtikleri dönemle sınırlandırılması gerekir.
Somut olayda davacı işçi, davalıya ait işyerinde 01.01.2011 – 23.01.2015 tarihleri arası kesintisiz çalıştığını ileri sürmüş, davalı işveren ise çalışmalarının hizmet cetvelindeki gibi olduğunu belirtmiştir. Davacı tanıklarından ... iş bu dosyada davacı ile birlikte aynı tarihte işe girdiğini ve aynı tarihte işten çıkartıldığını belirtmiştir. ...’ın Dairemiz temyiz incelemesinden onanarak geçen 2017/31135 esas sayılı dosyasında hizmet süresinin 01.01.2012-31.12.2014 tarihleri arasında olduğu kabul edilmiştir. Tanık ..."ın kesinleşen dosyasında fesih tarihi 31.12.2014 olarak kabul edildiğinden davacının da iş akdinin 31.12.2014 tarihinde sona erdiğinin kabulü ile yıllık izin alacağı dışındaki talepler yönünden asıl rapora göre yıllık izin bakımından ise davacının 50 yaşından büyük olması nedeniyle 20 gün üzerinden yapılacak hesaplama ile bakiye yıllık izin alacağına dair hüküm kurulması gerekirken, husumetli tanık beyanı dışında başkaca somut delil bulunmadığı halde 23.10.2015 tarihine kadar hesaplama yapılması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 15.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.