Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14906 Esas 2020/763 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14906
Karar No: 2020/763
Karar Tarihi: 14.01.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14906 Esas 2020/763 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyetine hükmetmiş ancak kararda bazı hatalar olduğu tespit edilmiştir. Öncelikle sanık hakkında tekerrüre esas alınan bir sabıkası bulunmadığı için mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanması gereksizdir. Ayrıca, sanığın haksız tahrik altında suçu işlediği tartışılmadan hüküm verilmiş olması ve Anayasa Mahkemesi kararı doğrultusunda sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 58/6, 58/3, 86/2 ve 5237 sayılı TCK'nın 29 ve 53/1 maddeleri belirtilmiştir. TCK'nın 58/6 maddesi, tekerrüre esas alınacak sabıkaların süreleri hakkında düzenlemeler yapar. TCK'nın 58/3 maddesi, tekerrür nedeniyle uygulanacak infaz rejimini belirlerken TCK'nın 86/2 maddesi, hapis cezasının seçimlik olduğu hallerde tercih edilmesi gerektiğini düzenler. 5237 sayılı TCK'nın 29. maddesi, haksız tahrik sebebiyle işlenen suçlarda cezanın azaltılmasına imkan verirken, 53/1 maddesi, bazı hükümlerin Anayasa'ya aykırı olduğunu belirterek bunların iptal edilmesine karar vermiştir.
3. Ceza Dairesi         2019/14906 E.  ,  2020/763 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ :Kasten yaralama
    HÜKÜM :Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
    1) Sanık hakkında kurulan hükümde tekerrüre esas alınan...Ağır Ceza Mahkemesinin 22.07.2009 tarih, 2009/69 Esas - 2009/109 Karar sayılı kararının infaz tarihi "26.04.2010" olup, bu tarihten itibaren 3 yıllık sürenin geçmesi nedeniyle tekerrüre esas olmadığı, adli sicil belgesinde başkaca tekerrüre esas sabıkası da bulunmadığı halde sanık hakkında TCK"nin 58/6. maddesi gereği mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanmasına karar verilmesi ve yine TCK"nin 58/3. maddesi gereğince TCK"nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezasının tercih edildiği gözetildiğinde, TCK"nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezasına hükmolunması gerekip gerekmediğinin değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    2) Sanık savunması, temyiz dışı diğer sanıkların beyanları, dosya içeriği ve kabule göre; mağdurun, başka bir erkekle telefon ile görüştüğü ve sanığın olay günü eşinin başka bir erkekle görüştüğünü öğrenmesi üzerine atılı suçu işlediğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
    3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 14.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.





























    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.