MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 20/06/2017 tarih ve 2016/85 E. - 2017/239 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 23/03/2018 tarih ve 2017/1486-2018/338 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, 6100 sayılı Kanun"un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin çelik kapı tasarım ve imalatı sektöründe faaliyet gösterdiğini, tüketiciler tarafından beğenilerek tercih edilen çelik kapı modelleri tasarımının tescili istemi ile 01.09.2014 tarihinde 2014/06044 numarasını alan başvuruya, “3 nolu” tasarım için davalı şirket tarafından itiraz edildiğini, davalı TPMK YİDK’nın 14.12.2015 tarihli 2015/T-797 sayılı kararı ile 3 nolu tasarımın iptal edildiğini, oysaki dava konusu işbu tasarım ile davalı firma tarafından üretildiği iddia edilen ürün arasında herhangi bir görsel ya da başkaca bir benzerlik bulunmadığını ileri sürerek, davalı TPMK YİDK"nın anılan kararının iptalini, endüstriyel tasarımın müvekkil adına kayıt ve tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPMK vekili, müvekkili kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davacının tasarım özgürlüğü olmasına rağmen müvekkilinin tasarımına bu kadar benzeyen bir tasarım başvurusunda bulunmasının tesadüf kabul edilemeyeceğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, 2014/06044-3 sıra nolu davacı tasarımının, K-60 numaralı davalı ürünü karşısında yenilik ve ayırt edicilik koşullarını sağlamadığı, bu sebeple de dava konusu YİDK kararının yerinde olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili istinaf etmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurularının HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dava, tasarım tescil başvurusunun reddine dair TPMK YİDK kararının iptali istemine ilişkindir. Tasarım tescil başvurusundan önce tasarıma konu görsellerin üçüncü kişiler tarafından kamuya sunulmuş olmasının tasarım başvurusuna konu görsellerin yeniliğini ortadan kaldıracağı hususunda bir tereddüt bulunmamaktadır. Ancak, başvuru konusu tasarımın başvuru tarihinden önce kamuya sunulduğunu ispat yükü bu hususu ileri süren tarafa aittir. Somut olayda, davacı şirketin tasarım başvuru tarihi 01/09/2014 olup, davalı tarafça bu tasarımın ayırt edilemeyecek kadar benzerinin, kendileri tarafından kamuya sunulan Ocak 2012 tarihli ürün kataloğunda K-60 ürün koduyla yayınlanan ürün olduğu ileri sürülmüş ise de; Ocak 2012 ibaresi taşıyan bu kataloğun hangi matbaa tarafından ve hangi tarihte basıldığına ilişkin katalogda hiçbir ibare bulunmadığı gibi, davalı şirket tarafından da bu hususta matbaa faturası ve orijinal baskı nüshası vb. hiçbir belge sunulmamıştır. Bu nedenle, delil niteliği bulunmayan anılan kataloğa dayanılarak davacı tarafın tasarım başvurusunun reddine karar verilmesi doğru olmamış ve kararın davacı yararına bozulmasını gerektirmiştir.
3-Her ne kadar mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda ve kararın gerekçe kısmında, davacı başvurusuna konu tasarımın davalıya ait internet sitesinde davacının tescil başvurusundan önceki bir tarihte kamuya açıklanmış bir görsel olduğu kabul edilmiş ise de; dosya içeriği ve bilirkişi raporunda bu hususa ilişkin somut bir delil ya da tespit bulunmadığı halde, denetime elverişsiz bilirkişi raporuna istinaden davanın reddine karar verilmesi de doğru olmamış ve kararın davacı yararına bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin kabulü ile İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULARAK KALDIRILMASINA, HMK"nın 373/1. maddesi uyarınca dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 24/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.