17. Ceza Dairesi Esas No: 2019/332 Karar No: 2019/4964 Karar Tarihi: 09.04.2019
Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/332 Esas 2019/4964 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Çocuk Mahkemesi’nde görülen bir davada, suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edildi. Mala zarar verme suçundan verilen hükmün doğrudan tayin edilen adli para cezasının miktarı itibarıyla temyizi olmadığından reddedilmesine karar verildi. Hırsızlık suçundan ise suçun işlendiği zaman diliminin gerekçeli karar başlığında yazılmaması nedeniyle bozma kararı verildi. Ancak Adli Tıp Kurumu’ndan alınan rapor için ödenen yargılama gideri suçluya yükletilemeyeceği gözetilmediğinden hüküm BOZULDU. Kanun maddeleri ise şöyle: Ceza Muhakemesi Kanunu’nun yürürlük ve uygulama şekli hakkında kanun’a 6217 sayılı Yasa ile eklenen geçici 2. madde, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 232. maddesi ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 31/2. maddesi.
17. Ceza Dairesi 2019/332 E. , 2019/4964 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların nitelikleri ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü: 1-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün yapılan incelemesinde; Doğrudan tayin edilen adli para cezasının miktarı itibarıyla hüküm tarihinde yürürlükte bulunan ve 14.04.2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a 6217 sayılı Yasa ile eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup, temyizi olanaklı bulunmadığından, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE, 2-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün yapılan incelemesinde; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılması gerekirken yazılmaması mahallinde giderilebilir eksiklik olduğundan, bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak; 5237 sayılı TCK"nun 31/2. maddesi kapsamında Adli Tıp Kurumu"ndan aldırılan rapor için ödenen 100,00 TL"nin yargılama gideri olarak suça sürüklenen çocuğa yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeninin yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm kısmında yargılama gideri fıkrası hükümden çıkartılarak yerine “Yargılama gideri olan toplam 27,00 TL"nin suça sürüklenen çocuktan tahsiline” cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.