MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 2. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 28/12/2017 tarih ve 2017/218-2017/1263 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin uzun yol şoförü olup nakliyat işi ile uğraştığını, davalıya ait nakliye işlerini yapıp, bu işler karşılığında 2008 yılı itibariyle davalıya 77.895 EURO tutarında fatura kestiğini, ancak alacağının 18.771 EURO tutarındaki kısmını tahsil edemediğini, alacağının tahsilini sağlanmak için başlattığı icra takibine davalının kötü niyetle itirazda bulunduğunu, ileri sürerek davalının itirazının iptaline ve davalı aleyhine asgari %40 oranında tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacının takip konusu faturalarda yazılı taşımacılık hizmetlerini verdiğini ve keşide edilen fatura bedellerinin banka havalesi, çek, nakit, yol avansı, yurt dışı navlun tahsili şeklinde ödendiğini, bakiye 501,30 EURO"nun da icra dosyasına yatırıldığını, başkaca borçlarının olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama ve alınan bilirkişi raporuna göre, kapalı faturaların bedellerinin peşin ödendiğinin karineten kabul edildiği takdirde, davalının takip tarihi itibariyle davacıya borçlu değil davacıdan alacaklı durumda olduğu, takip konusu faturalardan sonra davalı tarafından bizzat davacının isim ve imzasına ödenen ve kanıtlanan ödeme tutarının 33.507,47 EURO olduğu, davalının takip dayanağı faturalar nedeniyle davacıya borçlu olmadığı, davacının mahkemenin bozma öncesindeki kararından sonra tarafların protokol yaptıkları ve bu protokol gereği ödeme yapılarak davanın konusuz kaldığı iddia olunmuş ise de protokolün 5. maddesi gereği ödemelerin eldeki davanın davacı aleyhine kesinleşmesi halinde bedellerin iadesi koşulunu içerdiği, buna göre kapalı fatura bedellerinin ödenmediğini ispat edemeyen davacının yemin deliline de dayanmadığı gerekçesiyle ispatlanamayan davanın reddine, davalının kötüniyet tazminatı talebinin kabulü ile alacağın %40’ı oranındaki tazminatın davacıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 24/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.