MAHKEMESİ :İş Mahkemesi




Davacı, Kurum işleminin iptaline, 18.03.2012 tarihi itibariyle Bağ-Kur sigortalılığının sona erdiğine, yersiz alınan primlerin iadesine, müracaat tarihi itibariyle yaşlılık aylığı bağlanmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı; 5510 sayılı Yasa"nın 4/1-b maddesi kapsamındaki sigortalılığının 18.03.2012 tarihi itibarıyla sona erdiğinin tespitini, aksine Kurum işleminin iptalini, yersiz alınan primlerin iadesini ve müracaat tarihi itibariyle yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitini istemiştir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 17.03.2015 tarihinde davalı Kurum"dan kendisine 5510 sayılı Yasa"nın 4/1-a maddesi kapsamında yaşlılık aylığı bağlanması talebinde bulunduğu, ancak davalı Kurum tarafından; 5510 sayılı Yasa"nın 4/1-b maddesi kapsamındaki sigortalık süresinden sonra 1.260 gün aynı Yasa"nın 4/1-a maddesi kapsamında sigortalılık süresi bulunmadığından bahisle davacının talebinin reddedildiği, davacının davalı Kurum tarafından 01.10.2008 – 28.02.2013 tarihleri arasında 5510 sayılı Yasa"nın 4/1-b maddesi kapsamında sigortalı olarak kabul edildiği, davacının bu döneme ilişkin prim borcunun bulunduğu, ayrıca 5510 sayılı Yasa"nın 4/1-a maddesi ( 506 sayılı Yasa ) kapsamında 22.06.1964 – 07.04.1972 tarihleri arasında 2.781 gün ve 01.03.2013 – 31.08.2013 tarihleri arasında 180 gün çalışmasının olduğu, davacının ortağı olduğu limited şirketin tasfiyesine 18.03.2012 tarihli ortaklar kurulu kararı ile karar verildiği, Türkiye Ticaret Sicili Gazetesi"nde 30.03.2012, 06.04.2012 ve 13.04.2012 tarihlerinde ilan edildiği, 30.04.2013 tarihli toplantıda tasfiyenin kapatılmasına karar verildiği ve bu hususun 07.05.2013 tarihli Türkiye Ticaret Sicili Gazetesi"nde ilan edildiği anlaşılmaktadır.
01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Yasa"nın sigortalı olmayı düzenleyen 4/b-3 maddesinde limited şirketin tüm ortaklarının sigortalı sayılacağı düzenlenmiştir. Aynı Yasa"nın 9. maddesinde ise; sigortalılığın sona erme halleri düzenlenmiş olup anılan maddenin 3. fıkrasında; limited şirket ortaklarından hisselerinin tamamını devreden sigortalıların, hisse devrinin yapılmasına ortaklar kurulunca karar verildiği tarihten, anonim şirketlerin yönetim kurulu üyesi olan ortaklarının yönetim kurulu üyeliklerinin sona erdiği tarihten, iflas veya tasfiye durumu ile münfesih duruma düşen şirketler için ortağın talep etmesi halinde, mahkeme kararı ile iflasın, tasfiyenin açılmasına, ortaklar kurulu kararı ile tasfiyenin başlamasına veya şirketin münfesih duruma düşmesine karar verildiği, ortakların talepte bulunmaması halinde, mahkemece iflasın kapatılmasına karar verildiği, tasfiyesi sonuçlanan şirketlerin ortaklıklarının ise tasfiye kurulu kararının ticaret sicili memurluğunca tescil edildiği tarihten itibaren sona ereceği düzenlenmiştir.
Somut olayda; davacının ortağı olduğu limited şirketin 18.03.2012 tarihli ortaklar kurulu kararında, bu tarihten itibaren şirketin tasfiyesine karar verildiği, söz konusu kararda davacının da imzasının bulunduğu, anılan kararın 30.03.2012 tarihli Türkiye Ticaret Sicili Gazetesi"nde ilan edildiği anlaşılmakla; yukarıda anılan Yasa maddesi gereğince davacının 5510 sayılı Yasa"nın 4/1-b maddesi kapsamındaki sigortalılığının 18.03.2012 tarihinde bittiğinin tespitine ilişkin talebinin kabulüne karar vermek gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine 06.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.