MAHKEMESİ : BURSA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 5. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Bandırma 2. Asliye Hukuk Mahkemesince (Asliye Ticaret Mahkemesi sıfatıyla) verilen 03/10/2017 tarih ve 2015/544 E 2017/396 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi’nce verilen 27/03/2018 tarih ve 2018/226-2018/247 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı ..."nın müvekkiline ait iş yerinde 11.01.2011 tarihinde yedek parça satış sorumlusu olarak işe başladığını, 05.09.2015 tarihinde işten ayrıldığını, işten ayrıldıktan sonra müvekkili ile aynı iş kolunda çalışan ve rakibi olan dava dışı Yemtar Makine San. Tic. A.Ş."de 15.09.2015 tarihinde aynı pozisyonda işe başladığını ve hala çalışmaya devam ettiğini, tarafların aralarındaki hizmet akdi ile rekabet yasağı konusuda anlaşmış olduğunu ve ihlali halinde ceza şartının kararlaştırıldığını, davalının müvekkilinin aynı piyasadaki rakibi dava dışı Yemtar Mak. San. Tic. A.Ş."de rekabet yasağı sözleşmesine aykırı olarak aynı pozisyonda işe başlaması nedeni ile anılan sözleşmeyi ihlal ettiğini, sözleşme gereği davalıdan 50 brüt maaş tutarında cezanın bir kısmının tahsili için Bandırma 2.İcra Müdürlüğünün 2015/7054 E. sayılı dosyasında başlatılan takibe davalı tarafından yapılan haksız ve mesnetsiz itiraz üzerine takibin durduğunu ileri sürerek itirazın iptali ile %20 icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilin yaptığı işin hiçbir spesifik özelliği bulunmadığından rekabet yasağı sözleşmesinin geçerli olmadığını, müvekkilinin iş akdinin davacı tarafından tek taraflı ve haksız olarak sonlandırıldığını, fesih bildiriminin 05.09.2015 tarihinde hiçbir sebep bildirilmeden yapıldığını, Borçlar Kanununun 420. maddesinde sadece işçi aleyhine öngörülen cezai şartların geçersiz sayıldığını, karşılıklılık koşulunun yanında, iş sözleşmelerinde cezai şartın geçerli kabul edilmesi için gerekli bir diğer şartın ise hizmet akdinin belirli süreli olması olduğunu, zira belirsiz süreli iş sözleşmelerinde sona erme tarihleri tespit edilmediğinden bu cezai şarta belirsiz bir süre ile bağlı kalınmasının kabul edilemez bir sonuç doğurduğunu, davacının hem hizmet akdini haksız olarak feshedip hem de cezai şart talep edemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre sözleşmeyle iş akdinin sona ermesinden sonra rekabet yasağının düzenlendiği somut uyuşmazlıkta 6098 sayılı Borçlar Kanunu"nun rekabet yasağına ilişkin 444 ila 447 arasındaki hükümleri gereği davalıya ihbar ve kıdem tazminatı gibi işçilik alacaklarının ödendiği, dinlenen tanık beyanlarında ve davacı işveren tarafından dosyaya sunulan belgelerde davalının iş akdinin feshedilmesini haklı gösterecek herhangi bir emareye rastlanılmadığı, dinlenen tanıkların davalının işini gereği gibi yaptığını beyan ettikleri, TBK’nın 447. maddesinde sözleşmenin haklı bir neden olmadan işveren tarafından veya işverene yüklenebilen bir nedenle işçi tarafından feshi halinde rekabet yasağının sona ereceğinin düzenlendiği, hem davalının işyeri dosyasında hem de dava dosyasına sunulan belgelere göre akdin haklı olarak feshedilmediğinin ve rekabet yasağının şartlarının oluşmadığının anlaşıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bursa Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebeplerine göre ilk derece mahkemesinin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 24/06/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.