MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA



Taraflar arasında görülen davada İstanbul 11.Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 12/05/2016 tarih ve 2014/1482-2016/404 sayılı ek kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankadan genel kredi kullandığını, kredi için 12 adet çek ciro ederek bankaya teminat maksadıyla teslim ettiğini, sonradan kredi borcu taksitlerini ödeyememesi üzerine hakkında icra takibi yapıldığını, 14.02.2011 tarihinde defaten nakit ödeme yaparak kredi borcunu kapattığını, ihtarname ile çeklerin iadesini istediğini, taraflar arasındaki sözlü görüşmelerde 3 adet 151.000 TL bedelli çekin dava dışı keşideciye sehven teslim edildiğini öğrendiğini, bankanın keşideciye çekleri teslim ederek tahsil kabiliyetini ortadan kaldırdığını ileri sürerek, 151.000 TL"nin tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, banka hakkında dava açabilmek için çek keşideci hakkında yasal yollara başvurulması ve çeklerin tahsil edilmemesi ile bankanın eylemi arasında illiyet bağı bulunması gerektiğini, olayda zarar şartının oluşmadığını, çeklerin bankaya temlik cirosu ile verildiğini, hukuka aykırı ve kusurlu eylemleri bulunmadığını, davacının borcunun sona ermediğini, ödeme tarihi itibariyle halen 28.723 TL alacaklı olduklarını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama ve alınan bilirkişi raporuna göre, davacı tarafça borcun kapatıldığından bahisle teminat olarak verilmiş olan çeklerin iade edilemesi nedeniyle oluşan zararın tazmini istenmiş ise de, 14.02.2011 tarihinde 436.000,00 TL ödenmiş olmasına rağmen bakiye 33.538,11 TL borcun devam ettiği, taraflar arasındaki sözleşmenin 31/5. maddesine göre bankanın talebe karşı istediği teminatı serbest bırakmada yetkili olduğu ve buna istinaden de davacının zararına dayanak yaptığı çekler nedeniyle davalıdan bir alacak veya zarar tazmini talebinde bulunamayacağı kaldı ki diğer takip dosyaları ile birlikte derdest olanlar dahil olmak üzere davacının davalı bankaya bilirkişi raporu tarihi itibariyle toplam 82.868,89 TL borcunun bulunduğu, davacının sözleşmenin 31/5. maddesi dikkate alındığında davalıdan çeklerin iadesi talebinde bulunamayacağı, bulunsa bile iadenin davalı takdirinde olduğu, ayrıca davacının, çekten kaynaklanan zarar olarak davalıdan talepte bulunabilmesi için çek keşidecisinden talepte bulunma hakkı varken ve öncelikle bu yönde talepte bulunup tahsilat yapılamaması halinde davacıdan zararını talep etmesi gerekirken bu yönde bir talep olmaksızın doğrudan davalı bankadan zarar iddiasına dayanarak tazminat isteminin yerinde olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; mezkur kararın davacı vekili tarafından temyizi üzerine Mahkemece 04/04/2018 tarihli ek karar ile temyiz isteminin süresinde olmadığı gerekçesiyle reddine karar verilmiştir.
Esasa ilişkin karar ile ek karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin 04/04/2018 tarihli ek karara yönelik temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin 04/04/2018 tarihli ek karara yönelik bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan ek kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 24/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.