Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9952 Esas 2019/16942 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9952
Karar No: 2019/16942
Karar Tarihi: 25.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9952 Esas 2019/16942 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kasten yaralama olayında hüküm giydiğini belirtiyor. Ancak, adli raporda kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisinin orta derece olduğu belirtilmesine rağmen, TCK'nin 87/3. maddesi gereği ceza en fazla 1/2 oranında artırılabileceği için, sanığa orantılı olmayan bir artırım yapıldığından bahsediliyor. Ayrıca, sanığın ek savunma hakkı tanınmadan TCK'nin 87/3. maddesi uygulanarak CMK'nın 226. maddesine aykırı davranıldığı belirtiliyor. Sanığın lehine olan haksız tahrik hükmünde de orantılılık ilkesi gereği eksik ceza tayini yapıldığı söyleniyor. Ayrıca, sanığın adli sicil kaydındaki kararın tekerrüre esas alınması gerektiği ancak bu göz önünde bulundurulmadığı ifade ediliyor. Son olarak, Anayasa Mahkemesinin TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibareleri iptal etmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulanıyor.
Detaylı Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nin 3. maddesi: Ceza miktarının suçun ağırlığına ve durumuna uygun olarak belirlenmesi gerektiği ilkesini açıklar.
- 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi: Haksız tahrik hükmünün uygulanması için gerekli şartları belirtir.
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi: Anayasa Mahkemesince iptal edilen bazı ibareleri içerir.
- 5237 sayılı TCK'nin 87/3. maddesi: Kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisine göre cezanın en fazla 1/2 oranında artırılabileceğini belirtir.
- 5271 sayılı CMK'nın 226. maddesi: Sanığın ek savunma hakkının saklı olduğunu belirtir.
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi:

3. Ceza Dairesi 2019/9952 E. , 2019/16942 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Adli tıp kriterleri açısından kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (1) ile ağır (6) derece şeklinde sınıflandırılması ve 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisine göre cezanın en fazla (1/2) oranında artırılması öngörülmüş olması karşısında, müştekinin adli raporunda vücudundaki kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisinin orta (2.) derece olduğunun belirtilmesine rağmen, TCK"nin 3. maddesine göre orantılılık ilkesine aykırı olarak (1/3) oranında artırım yapılması suretiyle sanığa fazla ceza verilmesi,
2) Sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/3.maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması,
3) Sanık ile müşteki arasında çıkan tartışma neticesinde sanığın kasten yaralama eylemini gerçekleştirdiği olayda, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükmünün uygulanmasında TCK"nin 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesi gereğince (1/4) oranında indirim yapılması gerekirken (1/2) oranında indirim yapılması suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
4) Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas olduğu kabul edilen Terme Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/169 Esas ve 2012/808 Karar sayılı ilamı ile hükmolunan 3.000 TL adli para cezasının karar tarihi itibariyle kesin nitelikte olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
5) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanığın CMUK"un 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakları saklı kalmak kaydıyla, 25.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.