Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/4814 Esas 2022/9003 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yaralama, tehdit
HÜKÜMLER : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, beraat

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanık ... müdafisinin temyiz isteminin vekalet ücretine, sanık ... müdafisinin sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geriye bırakılmasına ilişkin hükme ve sanık ...’ın temyiz isteminin ise hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu, sanık ...’ın temyiz istemenin Mahkemenin 22/10/2015 tarihli ek kararıyla reddedilmesi sonrası ek kararın temyiz edilmediği belirlenerek dosya görüşüldü:
1- Sanık ... müdafisinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara karşı yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu,
Anlaşıldığından, sanık ... müdafisinin temyiz davası istemi hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
2- Sanık ... müdafisinin temyizine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Aynı davada yargılandığı tehdit suçundan beraat eden, hakaret suçundan ise ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilen sanık hakkında, müdafii tarafından sunulan avukatlık hizmetinin bölünmesi mümkün olmadığından, beraat ettiği tehdit suçu açısından Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince vekalet ücretine hükmedilmemesinde bir isabetsizlik bulunmadığı,
Anlaşıldığından, sanık ... müdafisinin temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 30/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.