Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 1- Sanık ... hakkında; beraat
2- Sanık ... hakkında; TCK’nın 89/1, 89/3-b, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanık ...’ın beraatine, sanık ...’ün mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık ... müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkındaki beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ...’ün, taksirle yaralama suçunun suçtan zarar göreni olmaması sebebiyle hükmü temyize hak ve yetkisi bulunmadığından, sanık ... müdafinin temyiz talebinin 1412 sayılı CMUK"un 310. ve 317. maddeleri uyarınca REDDİNE;
2- Sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Sanığın ... Hadde fabrikasının sahibi olduğu, olay günü saat 14:20 sıralarında fabrikadaki ofisinde bulunduğu sırada, iki yıldır döküm ustası olarak çalışan katılan işçinin, ustabaşı olan sanık ... ile birlikte kütük çekme makinesinde çalıştıkları, ustabaşı Ayhan’ın üst tarafta bulunan kumanda odasında görevli olduğu, katılanın manken (kukla) olarak tabir edilen makaralı tertibatın yukarıya çekilmesi işlemini yapmak için aşağıda bulunduğu, katılanın tertibatın yukarıya rahat çıkamadığı durumlarda normalde elindeki manevelayla takılan yerleri kurtarma işlemini yapması gerekir iken, manevelayı bırakarak eliyle tertibatın uç kısmına müdahale ettiği, bu esnada sağ elinin orta parmağının makine ile role arasına sıkışarak eklem seviyesinde ampute olduğu, Karabük Devlet Hastanesi plastik cerrahi uzmanı doktor tarafından verilen raporda katılanın duyularından veya organlarından birinde işlev zayıflığı olacak şekilde yaralandığı olayda; işyeri sahibi sanığın hadde tezgahında çalışan işçilerin iş güvenliklerinin sağlanması için makine üzerinde işçinin elinin tehlikeli bölgeye girmesini engelleyecek koruyucu tertibatı bulundurmaması, işçinin elinin tehlikeli bölgeye girmesi halinde makinenin hareketini durduracak yeterli sayıda acil durdurma butonlarının olmaması nedini ile asli kusurlu olduğu yönündeki dosya içinde yer alan 09.12.2013 tek bilirkişi, 22.06.2015 tarihli tek bilirkişi ve 18.02.2016 tarihli heyet bilirkişi raporları dosya kapsamına ve oluşa uygun olduğu anlaşılarak yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sanığın kusuru bulunmadığına, tüm kusurun yaralanan işçi ile ustabaşı sanığa ait olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Katılanın yaralanmasının kemik kırığı ve duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması niteliğinde olduğu anlaşılmakla, mahkemece TCK 89/2-a-b maddesi gereğince cezasından arttırım yapılması gerekirken TCK 89/3-b maddesi gereğince arttırım yapılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının ikinci paragrafındaki “89/3-b” ve “540 gün” ibaresinin kaldırılmasına yerine “89/2-a-b” ibaresi ile “ 405 gün” ibaresinin eklenmesine, hüküm fıkrasının beşinci paragrafındaki “13.500-TL” ibaresin de kaldırılarak yerine “8.100-TL” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.