Esas No: 2020/4734
Karar No: 2022/9002
Karar Tarihi: 30.03.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/4734 Esas 2022/9002 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara yapılan temyiz başvurusu incelendi. Tebligat Kanunu'nun belirlediği iki aşamalı yöntem doğrultusunda tebligat yapılması gerektiği belirtildi. Adres kayıt sistemindeki son bilinen adres esas alınarak yapılan tebligatın işlem görmemesi durumunda aynı adresin tebligat için kullanılması gerektiği ifade edildi. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2, 21/1, 21/2, 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddeleridir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
7201 sayılı Tebligat Kanununun 10/2. madde ve fıkrasının, “bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanununun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanunun 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanununun 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiğinden, yokluğunda verilen gerekçeli kararın katılan ...’nın beyan ettiği son adresi yerine başka bir adrese tebliğinin usulsüz olduğu,
Anlaşıldığından, sanık ...’nın temyiz isteği hakkında KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA ve dosyanın, katılan ...’ya gerekçeli kararın tebliği ile, temyiz edildiği takdirde ek tebliğname düzenlendikten sonra Dairemize gönderilmek üzere incelenmeksizin karar mahkemesine GERİ GÖNDERİLMESİNE, 30/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
