Kasten yaralama - mala zarar verme - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18246 Esas 2020/762 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18246
Karar No: 2020/762
Karar Tarihi: 14.01.2020

Kasten yaralama - mala zarar verme - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18246 Esas 2020/762 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, mahkemede sanık hakkında tekerrüre esas alınacak başka bir sabıkasının olmadığı, dolayısıyla mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanamayacağı ve hapis cezasına hükmedilmesi gerektiği konusunda değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak hak yoksunluklarının uygulanması gerektiği vurgulanmıştır. Bu nedenlerle mahkeme kararı, kanuna aykırılık sebebiyle bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305/1-1.bendi
- TCK'nin 58/6. maddesi
- TCK'nin 58/3. maddesi
- TCK'nin 86/2. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi
- Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı

3. Ceza Dairesi 2019/18246 E. , 2020/762 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Tekerrüre esas alınan...Asliye Ceza Mahkemesinin 16.05.2007 tarih, 2006/96 Esas, 2007/88 Karar sayılı ilamı ile verilen mahkumiyet hükümlerinin hapis cezasından çevrili 28,00 Türk Lirası ve 268,00 Türk Lirası adli para cezaları olduğu, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca, hükmün verildiği tarihte yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305/1-1.bendi gereğince kesin oldukları, aynı madde son fıkra uyarınca tekerrüre esas alınamayacakları, adli sicil belgesinde başkaca tekerrüre esas sabıkası da bulunmadığı halde, sanık hakkında TCK"nin 58/6. maddesi gereği mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanmasına karar verilmesi ve yine TCK"nin 58/3. maddesi gereğince TCK"nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezasının tercih edildiği gözetildiğinde, TCK"nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezasına hükmolunması gerekip gerekmediğinin değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2) Hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan ve Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile bazı ibareleri iptal edilen 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki hak yoksunluklarının, sanık hakkında kurulan hükümlere uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 14.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.