Danıştay 7. Daire 2021/91 Esas 2022/66 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/91
Karar No : 2022/66

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ...Boya ve Kimya Madencilik Madeni Yağ İnşaat Plastik Turizm Seyahat Sanayi Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. ...

KARŞI TARAF (DAVALI) : ...Vergi Dairesi Başkanlığı
(...Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının da aralarında bulunduğu 12 firma hakkında düzenlenen vergi tekniği raporuna istinaden davacı şirket tarafından 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'na ekli (I) sayılı listenin (B) cetvelinde yer alan "..." ürününün, aynı Kanun'un 8. maddesinin 1. fıkrası kapsamında (I) sayılı listeye dahil olmayan "boya-alkid" üretiminde kullanılacağı taahhüt edilerek alınmasına rağmen, amacına uygun kullanılmayıp kaçak akaryakıt olarak piyasaya sürüldüğünün tespit edildiğinden bahisle, tecil terkin kapsamında tahsil edilmeyen 2012 yılının Şubat ilâ Ekim dönemlerine ilişkin olarak hesaplanan özel tüketim vergilerinin iptali istemiyle dava açılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bozma kararına uymak suretiyle, dava dosyasından bulunan, vergi tekniği raporu kapsamındaki diğer davacıların dosyaları ve vergi tekniği raporunun 23 numaralı ekindeki savcılık iddianamesi ile birlikte incelenmesinden; savcılık iddianamesine dayanak alınan tape kayıtları, emniyet güçlerince yapılan adli takip esnasında organizasyon kapsamındaki firmalara ait malın taşındığı tankerlerin antrepodan çıktıktan sonra yapılan kontrollerde antrepo çıkış belgeleri yerine bir firmadan çıkmış gibi belge ibraz edilmesi, bazı tankerlerin akaryakıt istasyonlarında kaçak akaryakıt boşaltırken yakalanması, yakalamalarda şirket temsilcileri tarafından araç şoförlerinden önce şikayetçi olunması, daha sonra şikayetin geri çekilmesi, üretime yeterli makine ve teçhizat bulunmaması, şirketlerin kendi aralarında makine ve teçhizat satışı yapılması, defter kayıtlarında yer alan makine ve teçhizatla sanayi odaları tarafından tanzim edilen kapasite raporlarındaki makine ve teçhizat listelerinin birbirini tutmaması, kapasite raporu alımı öncesinde işçi sayısında artış, rapor alındıktan sonra düşüş yaşanması, üretim tasdik raporları ve fiili tüketim belgelerinde belirtilen üretim miktarları ile defter ve kayıtlara yansıtılan üretim miktarlarının uyumlu olmaması, ilgili dönemlerde üretildiği iddia olunan ürünlerin ambalajsız satımı mümkün olmamasına rağmen dökme olarak satışa konu edilmiş gibi kayıtlara geçilmesi, Türkiye yıllık toplam ahşap koruyucu boya üretiminin çok daha fazlasının üretilip aynı dönemde satılmasının mutat ve olağan olmaması, şirketlerin aynı veya aralarında akrabalık bağı bulunan kişiler tarafından yönetilmesi ve ikişer veya üçerli gruplar halinde aynı adreslerde faaliyette bulunması, organizasyon kapsamında toplam alım ve satımın yarısından fazlasının ilişkili şirketlere yapılması, şirketlerin defter, belge ve kayıtlarının tek bir yerde muhafaza ediliyor olması, organizasyon kapsamındaki şirketlerce diğer şirketler tarafından üretilen mamulün defterlere hammadde olarak kaydedilmesi, bazı mamullerin üretimi için gerekli hammaddenin alınmaması, organizasyon dışında faaliyette bulunulan şirketlerin ise çoğunun riskli mükellef olması (adreste bulunamama, terkin veya gayrifaal halde olma), alım-satıma konu ürünlerin taşınmasında kullanılabilecek nitelik ve kapasitede araca sahip olunmamasına rağmen solvent ve toluen hammaddesi dışında nakliye hizmeti alınmaması, piyasada var olmayan ve tanınmayan ürünlerin üretilip satılması yolundaki tespitler sonucunda, ilgili şirketlerin bir organizasyon kapsamında yönetildiği ve fatura zinciri oluşturmak suretiyle tecil terkin kapsamında satın alınan malın amacına uygun kullanılmayarak kaçak akaryakıt olarak piyasaya sunulduğu sonucuna varıldığından, davacı adına tesis edilen işlemlerde hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Haklarında düzenlenen vergi tekniği raporunun tebliğ edilmemesinin davaya konu işlemi hükümsüz kılacak nitelikte esasa etkili bir şekil hatası olduğu ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür. Anılan Kanun'un 50. maddesinin 4. fıkrasında, "Danıştayın bozma kararına uyulduğu takdirde, bu kararın temyiz incelemesi, bozma kararına uygunlukla sınırlı olarak yapılır." hükmü bulunmaktadır.
Bu durumda, Bölge idare mahkemesi kararlarının Danıştay tarafından bozulması halinde, Dairece bozmaya ilişkin kararlar üzerine yeniden verilen kararlara karşı yapılan temyiz başvuruları, bozma kararındaki esaslara uyulup uyulmadığı yönünden incelenebilecektir.
Temyiz istemine konu yapılan kararın Dairemizin 07/11/2019 tarih ve E:2018/328, K:2019/5867 sayılı kararındaki esaslar doğrultusunda verildiği anlaşıldığından, temyiz konusu karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.


KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının ONANMASINA,
3. Hüküm altına alınan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve ...TL'den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, Dairece karara bağlanan harcın mahsubundan sonra, kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 18/01/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.