Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/16530 Esas 2019/10984 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/16530
Karar No: 2019/10984
Karar Tarihi: 25.06.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/16530 Esas 2019/10984 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hüküm kesinleştiği için temyiz edilemez. Ancak hırsızlık suçuyla ilgili olarak mahkeme kararı eksik kalmıştır. Mahkeme, sanığın suçlu olduğuna dair yeterli kanıt olmaksızın suçlu bulunmuştur. Ayrıca, sanığın bahsettiği başka bir olayın varlığı araştırılmamış ve mükerrer dava konusunda karar verilmemiştir. Bu nedenle, karar bozulmuştur ve ceza süresi yönünden kazanılmış hakları da gözetilerek yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir.
Kanun maddeleri:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca, 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarının kesinleştiği
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi gereği, kesinleşen adli para cezasına karşı temyiz talebinin reddedileceği
- TCK'nın 43. maddesi, mükerrer dava durumunda uygulanacak kuralı içermektedir.

13. Ceza Dairesi 2018/16530 E. , 2019/10984 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanık ...’ın temyiz taleplerinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
1-Katılanın aşamalarda sanığın para ve altın istediğini olmadığını söylediğinde ayna ve kapı camını kırıp telsiz telefonu da alarak evden ayrıldığını beyan etmesi karşısında; sanığın eyleminin sübutu halinde yağma suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin delilleri takdir ve tartışmasının üst görevli Ağır Ceza Mahkemesi"ne ait olduğu gözetilmeden, görevsizlik kararı yerine yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Sanığın savunmasında ablasının eşinin kendisini gasp ettiği iddiası ile şikayetçi olduğunu ve Adana 1. Ağır Ceza Mahkemesin’de davasının olduğunu beyan etmesi karşısında; sanığın bahsettiği olaya ilişkin dosyanın akıbetinin araştırılıp mümkün olması halinde birleştirilmesi, birleştirmenin mümkün olmaması halinde denetim imkanının sağlanması yönünden onaylı örneğinin dosya içerisine konulması ile sanık hakkında mükerrer dava olup olmadığı ve TCK"nın 43. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK"un 326/son. maddesi gereği sanığın ceza süresi yönünden kazanılmış hakkının gözetilmesine, 25.06.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.