Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/5221 Esas 2020/8879 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5221
Karar No: 2020/8879
Karar Tarihi: 23.09.2020

Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/5221 Esas 2020/8879 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, güveni kötüye kullanma suçundan 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İzmir 27. Asliye Ceza Mahkemesi'nin kararı, sanık ve savcının istinaf başvurularının kabul edilmesi sonucunda kaldırılarak, sanığın 1 yıl hapis ve 3.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına hükmedildiği belirtilmiştir. Kararda, sanığın temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde de bulunduğu ancak bu talebin reddedildiği ifade edilmiştir. Kanun maddelerine ilişkin olarak, sanığın TCK'nın 155/1, 52, 53, 58. maddeleri gereğince cezalandırıldığı belirtilmiştir. Bu madde ve bentler şöyledir:
- TCK'nın 155/1 maddesi: \"Güveni kötüye kullanma suçu\"
- TCK'nın 52. maddesi: \"Haksız tahrik\"
- TCK'nın 53. maddesi: \"Kastın ağırlaşması nedeniyle aranan şartlar\"
- TCK'nın 58. maddesi: \"Görevi kötüye kullanma\"

15. Ceza Dairesi 2020/5221 E. , 2020/8879 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : İzmir 27. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/06/2017 tarihli TCK"nın 155/1, 62, 53, 58. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin karara karşı C. savcısı ile sanığın istinaf başvurularının kabulü ile söz konusu hükmün kaldırılarak, sanığın TCK"nın 155/1, 52, 53, 58. maddeleri gereğince 1 yıl hapis ve 3.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın 05/02/2019 tarihli dilekçesinde temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde de bulunduğunun anlaşılması karşısında, eski hale getirme isteği hakkında karar verme yetkisinin, 5271 sayılı CMK"nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay"ın ilgili dairesine ait olması nedeniyle sanığın talebinin reddine ilişkin İzmir 27. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/02/2019 tarihli ek kararının yok hükmünde sayılarak yapılan incelemede;
Sanığın yokluğunda İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesi tarafından verilen 22/02/2018 tarihli gerekçeli kararın sanığın sorgusunda bildirdiği en son adresine tebliğ edilememesi üzerine 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre sanığın MERNİS adresine 07/04/2018 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, ancak sanığın 15 günlük temyiz süresi geçtikten sonra 05/02/2019 tarihli dilekçeyle temyiz isteminde ve eski hale getirme talebinde bulunduğu anlaşılmakla; yerinde görülmeyen eski hale getirme ve temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nin 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 23/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.