Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2016/41 Esas 2016/276 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi

Taraflar arasındaki "nafaka" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul Anadolu 9. Aile Mahkemesince davanın reddine dair verilen 26/12/2013 gün ve 2013/566 E., 2013/993 K. sayılı kararın incelenmesi davacı tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 3. Hukuk Dairesi"nin 28/01/2015 gün ve 2014/13238 E., 2015/1568 K. sayılı ilamıyla bozulmuş, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu"nca dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonrasında gereği görüşüldü:
Dava nafaka istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın reddine dair verilen karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiş mahkeme kararının Özel Dairece yukarıda başlık bölümünde belirtilen karar ile bozulmuştur.
Mahkemece önceki hükümde direnilmiş, direnme kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunda yapılan görüşmeler sırasında işin esasına geçilmeden önce ön sorun olarak temyiz isteminin süresinde olup olmadığı tartışılmıştır.Bilindiği üzere, 6217 Sayılı Kanunun 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici Madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 432/1 maddesi gereğince temyiz süresi ilamın usulen taraflardan her birine tebliğ tarihinden itibaren 15 (onbeş) gündür.
Somut olayda; Asliye hukuk mahkemesine ait direnme kararı, davacı vekiline 19/10/2015 (Pazartesi) tarihinde tebliğ edilmiş olup, karar 1086 sayılı HUMK"nun 432/1.madde hükmünde yazılı 15 günlük yasal temyiz süresi geçirildikten sonra 05/11/2015 (Perşembe) günü temyiz edilmiştir.
Yasa"nın 432/4.maddesi uyarınca, süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 E. ve 1990/4 K. sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince Yargıtay tarafından da bu yönde karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin süre yönünden reddine karar vermek gerekmiştir.
S O N U Ç: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden REDDİNE, 02.03.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.