Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/2226 Esas 2019/4947 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/1-b maddesi uyarınca temel ceza olarak belirlenen 2 yıl hapis cezasından teşebbüs nedeniyle aynı Kanun"un 35. maddesi uyarınca 1/4 oranında indirim yapılması sonucu 1 yıl 6 ay yerine 1 yıl 8 ay olarak bulunması ve sonuç cezanın 1 yıl 3 ay yerine 1 yıl 4 ay 20 gün hapis cezası olarak belirlenmesi sonucu sanık hakkında yazılı şekilde fazla ceza tayini,
2-5237 sayılı TCK"nun 61/1. maddesine göre malın değerinin az ya da çok olması, temel cezanın belirlenmesinde alt sınırdan uzaklaşmak için bir kriter olup, hırsızlık suçuna konu malın değerinin az olmasının 5237 sayılı TCK"nun 145. maddesinde ayrı olarak düzenlenmesi, kanun koyucunun hırsızlık suçunda malın değerinin az olmasına verdiği önemi göstermektedir. Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15/12/2009 tarih 6/242-291 sayılı içtihadında belirtilen ".. daha çoğunu alabilme olanağı varken yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak az olan şeyi alma" görüşü göz önünde bulundurulduğunda, somut olayda, her ne kadar suç teşebbüs aşamasında kalmış ise de sanığın kastının toplam değeri 75,00 TL olan üç adet pijama takımına özgülendiği anlaşılmakla, sanık hakkında suçun işleniş şekli ve özellikleri itibarıyla ceza vermekten vazgeçilemeyecek ise de hırsızlık konusunu oluşturan malın değerinin az olması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nun 145. maddesi uyarınca verilen cezadan belirlenecek oranda indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi sonucu sanık hakkında yazılı şekilde fazla ceza tayini,
3-Adli sicil ve arşiv kaydı bulunmayan sanığın mahkemeye karşı olumsuz tavır ve davranışlarına rastlanmadığından bahisle 5237 sayılı TCK"nun 62. maddesi uyarınca iyi hal nedeniyle takdiri indirim uygulanmasına ve mağdurun suç nedeniyle zararının bulunmamasına rağmen sanığın kişilik özellikleri değerlendirilmeden ve duruşmadaki tutum ve davranışları göz ardı edilerek salt eylemi inkarı sebepleriyle pişmanlık duyduğu yönünde ve bir daha suç işlemeyeceği yönünde olumlu kanaat oluşmadığından bahisle yetersiz gerekçe ile hakkında 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,

4-Hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nun 324/4. maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20,00 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmesi,
5-5271 sayılı CMK"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılması gerekirken yazılmaması,
6-Kovuşturma aşamasında şikayetten vazgeçen ..."un gerekçeli karar başlığında şikayetçi olarak yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz talebi bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 08/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.