MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın eylemlerinin suç tarihinde yürürlükte bulunan, 6545 sayılı Kanun"un 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142. maddesinin 2. fıkrasının (h) bendine konu hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin sanığın 5237 sayılı TCK"nun 141. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi,
2-Sanığın, hakkında kovuşturmaya yer olmadığına dair ek karar verilen ..."e sattığı mağdur ..."e ait suça konu cep telefonunun ücretini ödeyerek suçtan elde ettiği geliri iade etmesi halinde hakkında 5237 sayılı TCK"nun 168. maddesinin uygulanması mümkün iken dosya kapsamına göre herhangi bir zarar gideriminde bulunmayan sanık hakkında etkin pişmanlık nedeniyle indirim uygulanması sonucu yazılı şekilde eksik ceza tayini,
3-Sanık hakkında İstanbul 41. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/02/2011 tarih, 2008/142 Esas ve 2011/127 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 109/1. maddesine konu çocuğun cinsel istismarı suçundan verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının 09/04/2012 tarihinde kesinleştiği ve henüz yerine getirilmediği, 5237 sayılı TCK"nun 58/2-b maddesi uyarınca tekerrür uygulamasında daha ağır cezayı içeren bu ilamın esas alınması gerektiği halde sanık hakkında daha az cezayı gerektiren İstanbul 48. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/09/2010 tarih 2009/838 Esas ve 2010/1669 Karar sayılı kararı ile verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasını içeren ilamın tekerrüre esas alınması,
4-Sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamda 5237 sayılı TCK"nun 58. maddesinin uygulandığı anlaşılmakla, sanığın ikinci kez mükerrir olduğunun tespiti ile cezasının ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
5-Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 tarih 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih 2014/140 Esas 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
6-5271 sayılı CMK"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında suçların işlendiği zaman dilimlerinin yazılması gerekirken yazılmaması,
7-Şikayetçi Halit Serden Özdengül"ün gerekçeli karar başlığında mağdur olarak yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz talebi bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış haklarının GÖZETİLMESİNE, 08/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.