Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/2205 Esas 2019/4945 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2205
Karar No: 2019/4945
Karar Tarihi: 08.04.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/2205 Esas 2019/4945 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık suçu davası sonucunda sanık hükümlü bulunmuştur. Temyiz sonucunda, hüküm bozulmuştur. Bozma nedenleri şunlardır:
1. Suça konu eşyanın katılanın çalıştığı iş yerinden çalındığı anlaşıldığı için, sanığın eyleminin 6545 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h maddesine uygun olduğu halde, sanığın 5237 sayılı TCK'nun 141/1. maddesi uyarınca cezalandırılması hatalıdır.
2. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik olarak verdiği iptal kararının yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir.
3. Gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılması gerekirken yazılmamıştır.
Kararda yer alan kanun maddeleri şunlardır:
- 6545 sayılı Kanun
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu
- 142/2-h madde
- 141/1. madde
- 53. madde
- 5271 sayılı CMK'nun 232. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi

17. Ceza Dairesi 2018/2205 E. , 2019/4945 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suça konu eşyanın katılanın çalıştığı iş yerinden çalındığı anlaşılmakla, sanığın eyleminin suç tarihinde yürürlükte bulunan 6545 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/2-h maddesine uymasına rağmen sanığın 5237 sayılı TCK"nun 141/1. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi,
2-Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 tarih 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih 2014/140 Esas 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-5271 sayılı CMK"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılması gerekirken yazılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış haklarının GÖZETİLMESİNE, 08/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.