Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/2225 Esas 2019/4944 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2225
Karar No: 2019/4944
Karar Tarihi: 08.04.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/2225 Esas 2019/4944 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir hırsızlık suçu nedeniyle sanığı mahkum etmiştir. Ancak, karar temyiz edildiğinde, sanığın cezasının eksik tayin edildiği, Anayasa Mahkemesi tarafından verilen iptal kararının dikkate alınması gerektiği ve gerekçeli kararda suçun işlendiği zaman diliminin belirtilmemesi gibi açık hukuki eksikliklerin olduğu belirlenmiştir. Bu nedenle, karar bozulmuştur ve sanığın kazanılmış hakları göz önünde bulundurularak yeniden yargılanması gerekmektedir. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1 ve 142/1-e maddeleri, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 232. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi belirtilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2018/2225 E. , 2019/4944 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Şikayetçinin aracının sol arka bölümünde bulunan ve kilitli olmayan muhafaza kutusundan iki adet akünün çalınması şeklinde gerçekleşen olayın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/1-e maddesine konu hırsızlık suçunu oluşturmasına rağmen sanık hakkında aynı Kanun"un 141/1. maddesinin uygulanması sonucu yazılı şekilde eksik ceza tayini,
2-Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 tarih 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih 2014/140 Esas 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılması gerekirken yazılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış haklarının GÖZETİLMESİNE, 08/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.