MAHKEMESİ : İş Mahkemesi





Davacı, murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlerle temyiz kapsam ve nedenlerine göre; davalı ..."nin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, sigortalının iş kazası sonucunda vefatı nedeniyle yakınlarının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, maddi tazminat istemlerinin kabulüne, manevi tazminat istemlerinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyizin kapsam ve nedenleri dikkate alındığında maddi tazminatın belirlenmesi ile manevi tazminatın takdirine ilişkin karar isabetlidir. Ancak hüküm altına alınan tazminatlara uygulanacak faizin başlangıcında ve davalılara yüklenen karar ve ilam harcının miktarında hataya düşüldüğü görülmektedir.
Gerçekten davacı taraf ıslah dilekçesinde hüküm altına alınacak maddi tazminatların tamamına dava tarihinden itibaren faiz işletilmesini istemiştir. Mahkemece taleple bağlı olarak karar verilmesi gerektiği HUMK’nun 74 ve HMK ’nun 26. Maddelerinin emredici kuralıdır. Hal böyle olunca hüküm altına alınan maddi tazminatlara uygulanacak faizin dava tarihi olan 12/05/2009 tarihi yerine, davacılar murisinin ölüm tarihi olan 19/04/2008 tarihinden başlatılması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Bunun yanında, 492 sayılı Harçlar Kanunu"nun, (1) sayılı tarifesinin A.III.1.a maddesinde konusu belli bir değerle ilgili bulunan davalarda esas hakkında karar verilmesi halinde hüküm altına alınan anlaşmazlık konusu değer üzerinden binde 68,31 oranında karar ilâm harcı alınacağı düzenlenmiştir.
Somut olayda ise, mahkemece alınması gerekli karar ve ilam harcı hesaplanırken eksik hesaplama yapıldığı anlaşılmaktadır.
Ne var ki, bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, H.M.K.’nun geçici 3. maddesi gereğince ve H.U.M.K.’nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle,
Hüküm fıkrasının, maddi tazminatlara ilişkin A-1 bendinde ve B-1 bendinde yeralan "19/04/2008" tarihlerinin ayrı ayrı silinerek yerlerine geçmek üzere ayrı ayrı "12/05/2009" tarihlerinin yazılmasına,
Hüküm fıkrasında 7. maddeden sonra gelen bila numaralı yargılama harçlarına ilişkin bent ile tavzih kararı ile hükme eklendiği anlaşılan 8. maddenin tamamen silinerek yerlerine geçmek üzere,
"8-Alınması gereken 9.018,69 TL karar ve ilam harcından davacılar tarafından peşin yatırılan 2.706,80 TL ve ıslah harcı olarak yatırılan 124,85 TL olmak üzere toplam 2.831,65 TL harcın düşümüyle kalan 6.187,04 TL harcın davalılardan alınarak Hazineye irat kaydına, davacılar tarafından yatırılan toplam 2.831,65 TL nisbi harç ile 15,60 TL başvuru harcı toplamı 2.847,25 TL"nin davalılardan alınarak davacılara verilmesine," rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine 06/02/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.