Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/2207 Esas 2019/4943 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2207
Karar No: 2019/4943
Karar Tarihi: 08.04.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/2207 Esas 2019/4943 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme ve hırsızlık suçlarından mahkum edilmiştir. İlk olarak konut dokunulmazlığı ve mala zarar verme suçlarına verilen cezaların temyiz istemleri incelenirken, gerekçeli karar başlığında suçların işlendiği zaman diliminin yazılmamasının eksiklik olduğu ve bu sebeple bozma yapılmadığı belirtilmiştir. Ancak hırsızlık suçuyla ilgili olarak, sanığın bir çantanın içerisindeki 10 TL'yi çaldığı anlaşılmıştır. Bu durumda suçun işleniş şekli ve özellikleri itibarıyla ceza vermekten vazgeçilemeyecek olsa da, TCK'nun 145. maddesi uyarınca verilen cezadan indirim yapılmamış ve sanığa fazla ceza tayini yapılmıştır. Ayrıca, sanığa verilen cezanın kısa süreli olması sebebiyle 53. madde uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilmemiş ve karar başlığındaki zaman dilimi yazımı eksikliği de belirtilmiştir. Bu nedenlerden dolayı hüküm tebliğnameye aykırı olarak bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 145. maddesi ve 53. maddesi

17. Ceza Dairesi 2018/2207 E. , 2019/4943 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında suçların işlendiği zaman diliminin yazılması gerekirken yazılmaması, mahallinde giderilebilir eksiklik olduğundan, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden reddiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında hırsızlık kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Somut olayda katılanın ikametinde bulunan çantasının içerisinden 10,00 TL paranın çalındığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında suçun işleniş şekli ve özellikleri itibarıyla ceza vermekten vazgeçilemeyecek ise de, hırsızlık konusunu oluşturan paranın miktar olarak az olması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nun 145. maddesi uyarınca verilen cezadan belirlenecek oranda indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi sonucu sanık hakkında yazılı şekilde fazla ceza tayini,
2-Sanığa verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının kısa süreli olmamasına rağmen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarına hükmedilmemesi,
3-5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılması gerekirken yazılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz talebi bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 08/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.