Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/9050 Esas 2021/5052 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9050
Karar No: 2021/5052
Karar Tarihi: 09.06.2021

Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/9050 Esas 2021/5052 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında sahte fatura düzenlemek suçundan dava açılmış ancak bu suçtan henüz hüküm kurulmamıştır. Sanığın defter ve belgeleri gizleme suçundan açılan dava sonucunda, 5604 sayılı Mali Tatil İhdas Edilmesi Hakkında Kanun'un 1/1-4. maddesi gereği mali tatil süresince belgelerin ibrazının istenemeyeceği dikkate alınmadan sanığın mahkumiyetine karar verilmiştir. Bu nedenle, sanığın defter ve belgeleri gizleme suçundan verilen mahkumiyet kararı bozulmuştur. Sanığın, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca velayet hakkı yoksunluğunun sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği de belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise 5604 sayılı Mali Tatil İhdas Edilmesi Hakkında Kanun'un 1/1-4. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin 3. fıkrasıdır.

11. Ceza Dairesi 2017/9050 E. , 2021/5052 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

... Cumhuriyet Başsavcılığının 26.06.2012 tarihli 2012/7165 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında 2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarından da dava açıldığı halde bu suçtan hüküm kurulmamış ise de, Mahkemesince her zaman bir hüküm kurulması mümkün görülmüştür
Sanık hakkında defter ve belgeleri gizleme suçundan açılan kamu davasında; 5604 sayılı Mali Tatil İhdas Edilmesi Hakkında Kanun"un 1/1-4. maddesine göre; her yıl temmuz ayının biri ile yirmisi arasında mali tatil uygulanacağı ve mali tatil süresi içinde inceleme amacıyla defter ve belgelerin ibrazının istenemeyeceğinin hükme bağlanması karşısında, 14.07.2011 tarihinde tebliğ edilen 06.07.2011 tarihli ve VDENY-2011-2796/88 sayılı isteme yazısının mali tatile denk gelmesi nedeniyle yüklenen suçun yasal unsurları itibariyle oluşmadığı gözetilmeden sanığın beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiş olması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.