13. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/8393 Karar No: 2018/10662 Karar Tarihi: 14.11.2018
Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/8393 Esas 2018/10662 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacılar, davalı müteahhit ve arsa sahibinden satın aldıkları bağımsız bölümlerde teslimden sonra eksik ve ayıpların ortaya çıktığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla alacak miktarının belirlenebilmesi halinde arttırılmak üzere asgari 4.000 TL ile faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istediler. Mahkeme, talepleri kısmen kabul etti. Davacılar ve davalılar tarafından temyiz edilen kararda, davacıların temyiz hakkı olmadığı ve davalının da temyiz hakkı bulunmadığı belirlendiğinden tarafların temyiz dilekçelerinin reddine karar verildi. Kanun maddeleri olarak, Temyiz Yargılaması Usulü Hakkında Kanun'un 427/2. maddesi ve 440/III-1 maddesi ile 5236 sayılı Kanun'un 19. maddesi belirtildi.
13. Hukuk Dairesi 2016/8393 E. , 2018/10662 K.
"İçtihat Metni"
... ve diğer 39 kişi vekili avukat ... ile 1- ...Ltd. Şti., vekili avukat ... 2-... aralarındaki dava hakkında ... 1. Tüketici Mahkemesinden verilen 09/02/2016 tarih ve2013/5938-2016/192 sayılı hükmün davalı ...Şti. avukatıncı duruşmasız, davacılar avukatınca duruşmalı olarak temyiz edilmiş ise de, dava miktar yönünden duruşmaya tabi olmadığından incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacılar, davalı müteahhit ve arsa sahibinden satın aldıkları bağımsız bölümlerde teslimden sonra eksik ve ayıpların ortaya çıktığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla alacak miktarının tam ve kesin olarak belirlenebilmesinin mümkün olduğu anda arttırılmak üzere asgari 4.000,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir. Davacılar verdikleri ıslah dilekçesiyle taleplerini her bir davacı için ayrı ayrı belirtmek suretiyle toplam 123.596,88 TL olarak arttırmışlardır. Davalılar, davanın reddini dilemişlerdir. Mahkemece, davanın her bir davacı için ayrı ayrı kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacılar ve davalılardan ... İnşaat Orman Ürünleri Turizm Sanayi Ve Ticaret Ltd Şti. tarafından temyiz edilmiştir. 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK’nun 427/2. maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL’ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacılar arasında zorunlu dava arkadaşlığı olmadığından her bir davacının ıslah ile talep ettiği miktar ayrı ayrı değerlendirilir. Davacılar vekili tarafından her bir davacı yönünden temyiz edilen miktar ıslah dilekçesi de gözetildiğinde karar tarihi (09.02.2016) itibariyle 2.190,00 TL’yi geçmediğinden HUMK’nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2. fıkrası gereğince davacıların temyiz hakkı bulunmamaktadır. Ayrıca her ne kadar davalı ... İnşaat Orman Ürünleri Turizm Sanayi Ve Ticaret Ltd Şti. tarafından da temyiz dilekçesi verilmiş ise de, reddedilen kısımda her bir davacı açısından 2.190,00 TL"yi geçmediğinden, davalının da temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin tarafların temyiz dilekçelerinin reddine karar verilmesi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle tarafların temyiz dilekçelerinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde davalı ... İnş. Ti. Ltd. Şti."ye iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 14/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.