MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Kullanım kadastrosu sonucunda ... Mahallesi çalışma alanında bulunan 2277 ada 1 parsel sayılı 66.736,00 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz, kadastro tutanağının beyanlar hanesine, 6831 sayılı Yasa"nın 2/B maddesi uyarınca orman sınırları dışına çıkarıldığı, krokisinde (A) harfi ile gösterilen 1.558,00 metrekarelik kısmın 2006 yılından beri Ahmet oğlu ... ’un kullanımında olduğu, (B) harfi ile gösterilen 109,67 metrekarelik kısmın kullanımsız olduğu, (C) harfi ile gösterilen 445,00 metrekarelik kısmın yol olarak kullanıldığı, (D) harfi ile gösterilen 144,00 metrekarelik kısmın 2006 yılından beri Veli oğlu ... ’in kullanımınında olduğu, (E) harfi ile gösterilen 206,78 metrekarelik kısmın 2006 yılından beri ... oğlu ... ’nın kulanımında olduğu, (F) ile gösterilen 197,41 metrekarelik kısmın 2006 yılından beri ... oğlu ... ’un kullanımında olduğu, (K) ile gösterilen 3.021,00 metrekarelik kısmın 2006 yılından beri ... kızı ...’in kullanımında olduğu, (L) ile gösterilen 3238,08 metrekarelik kısmın eşit hisselerle Hüseyin evlatları ..., ..., ... ve ...’in kullanımında olduğu, (M) ile gösterilen 1696,06 metrekarelik ve (N) ile gösterilen 56.120,00 metrekarelik kısımların kullanımsız olduğu şerhi yazılmak suretiyle arsa vasfıyla Hazine adına tespit ve tescil edilmiştir. Davacılar ..., ..., ... ve ..., dava konusu taşınmazda lehlerine kullanım şerhi verildiğini ancak taşınmazın daha büyük bir bölümünü kullandıklarını ileri sürerek dava açmışlardır. Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece, dava konusu taşınmazın imar uygulaması sonucunda oluştuğu kabul edilmek suretiyle, davanın reddine karar verilmiş ise de; varılan sonuç dosya kapsamına uygun düşmemektedir. Davacılar ..., ..., ... ve ..., dava konusu 2277 ada 1 parsel sayılı taşınmazda lehlerine kullanım şerhi verildiğini ancak taşınmazın daha büyük bir bölümünü kullandıklarını ileri sürerek dava açmışlardır. Dava konusu taşınmaz, evvelinde 4224 parsel numarası ile 6831 sayılı Orman Kanunu"nun 2/B maddesi uyarınca orman sınırları dışına yerlerden olması sebebiyle, çalılık vasfıyla Hazine adına tespit ve 05.07.1994 tarihinde hükmen tescil edilmiş, bilahare 1999 yılında yapılan imar uygulaması sonucunda dava konusu 2277 ada 1 parsel sayılı taşınmaz ile dava dışı parseller oluşmuş, bölgede 2014 yılında 3402 sayılı Yasa"ya 5831 sayılı Yasa"nın 8. maddesi ile eklenen Ek-4. madde kapsamında yapılan kullanım kadastrosu sonucunda dava konusu taşınmaz, kullanım kadastrosu parseline dönüşmüştür. Hal böyle olunca; dava, kullanım kadastrosu parselinin bir bölümüne ilişkin açılan şerh davası niteliğinde olup, Mahkemece esasa girilerek tarafların iddia ve savunmaları çerçevesinde işin esası hakkında bir hüküm kurulması gerekirken, bu yön göz ardı edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsiz olup, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz karar harcının talep halinde temyiz edenlere iadesine,
04.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.