Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/2335 Esas 2019/4934 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2335
Karar No: 2019/4934
Karar Tarihi: 08.04.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/2335 Esas 2019/4934 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet kararı temyiz edildi. 7201 sayılı Tebligat Kanunu’na göre iki aşamalı bir yöntem benimsendiği belirtilerek, önce bilinen en son adres esas alınarak normal tebligat yapılmalı, bila tebliğ iade edilirse adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilmeli ve tebligat bu adrese yapılmalıdır. Kararda, gerekçeli kararın usule aykırı olarak doğrudan sanık ve katılanın MERNİS adreslerine gönderildiği belirtilerek, kararın tebliği için usule uygun bir şekilde düzenlenmesi gerektiği vurgulanmıştır.
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10/2, 21/2 ve 23/1-8 maddelerine ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2 maddesine göre tebligat yöntemleri detaylı bir şekilde açıklanmıştır.

17. Ceza Dairesi 2018/2335 E. , 2019/4934 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. madde ve fıkrasının "Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır." hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (Bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"na göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre "Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, 7201 Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması"na dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gereğine rağmen gerekçeli kararın katılanın ve sanığın son bilinen adresi olan MERNİS adreslerine usule aykırı olarak doğrudan 21/2"ye göre tebliğ edildiği, yine o yer Cumhuriyet Savcısının 18/11/2014 tarihli temyiz başvuru dilekçesinin sanığın son bilinen adresi olan MERNİS adresine usule aykırı olarak doğrudan 21/2"ye göre tebliğ edildiği anlaşıldığından, gerekçeli kararın yukarıdaki açıklamalara göre katılan ile sanığa ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz dilekçesinin sanığa usulüne uygun olarak tebliğ edilip, tebellüğ belgesi ile verilmesi halinde temyiz dilekçesinin eklenmesi ve bu konuda ek tebliğname düzenlenmesi için diğer yönleri incelenmeyen dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.