MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 11/05/2017 tarih ve 2015/363 E. - 2017/190 K.
sayılı kararın davacı vekili ve davalı kurum vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine-kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 29/03/2018 tarih ve 2017/1492-2018/360 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı kurum vekili ve ... vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili adına tescilli "EVET" asıl unsurlu tanınmış markaların bulunduğunu, davalı gerçek kişinin 2014/9946 sayılı "NEVET" ibareli marka başvurusunda bulunduğunu, anılan başvuruya müvekkilince yapılan itirazın nihai olarak YİDK kararıyla reddedildiğini, başvuru konusu ibare ile müvekkili markaları arasında karıştırılmaya yol açacak düzeyde benzerlik bulunduğunu, markaların aynı sınıflarda tescilli olduğunu, davalının, müvekkilinin itibarından haksız yararlanma amacı taşıdığını, başvurunun müvekkilinin seri markası olarak algılanacağını, başvurunun kötü niyetli olduğunu, tescili halinde müvekkilinin itibarının zarar göreceğini ileri sürerek YİDK’nın 2015-M-5921 sayılı kararının iptalini, tescili halinde başvuru markasının hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı kurum vekili; başvuru markası ile davacı markaları arasında karıştırılmaya yol açacak düzeyde benzerliğin bulunmadığını, başvuru markasındaki farklılıkların yeterli ayırt ediciliği sağladığını, “EVET” ibaresinin zayıf ibare olduğunu, tanınmışlığın sonuca etkisinin bulunmadığını, kurum kararının hukuka uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı ... cevap dilekçesi sunmamıştır. İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; dava konusu başvuru ile davacının itirazına mesnet markalar arasında 556 sayılı KHK"nın 7/1-b maddesi anlamında benzerliğin bulunmadığı, somut olayda, “Yenilebilir bitkisel yağlar. Süt ve süt ürünleri (tereyağı dahil). Kurutulmuş, konservelenmiş, dondurulmuş, pişirilmiş, tütsülenmiş, salamura edilmiş her türlü meyve ve sebzeler, salçalar. Hazır çorbalar, bulyonlar” emtiası yönünden 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi koşullarının oluştuğu, bunun dışında kalan “Et, balık, kümes ve av hayvanlarının etleri ile her nevi işlenmiş et ürünleri. Kuru bakliyat. Zeytin, zeytin ezmeleri. Kuru yemişler. Fındık ve fıstık ezmeleri, tahin. Yumurtalar, yumurta tozları. Patates cipsleri.” emtiası yönünden ise iltibas koşullarının oluşmadığı, yine 556 sayılı KHK"nın 8/4 maddesi koşullarının bulunmadığı, kötü niyetin ispat edilemediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, YİDK"nın 2015-M-5921 sayılı kararının 29. sınıfta yer alan ""yenilebilir bitkisel yağlar, süt ve süt ürünleri (tereyağ dahil) kurutulmuş konservelenmiş dondurulmuş pişirilmiş tütsülenmiş salamura edilmiş her türlü meyve ve sebzeler salçalar hazır çorbalar bulyonlar"" emtiası yönünden iptaline, başvuru markası tescil edilmediğinden hükümsüzlük konusunda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili ve davalı kurum vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; başvuru markası ile davacı markaları arasında, “Yenilebilir bitkisel yağlar. Süt ve süt ürünleri (tereyağı dahil). Kurutulmuş, konservelenmiş, dondurulmuş, pişirilmiş, tütsülenmiş, salamura edilmiş her türlü meyve ve sebzeler, salçalar. Hazır çorbalar, bulyonlar” emtiası yönünden 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında iltibas tehlikesinin olduğu, davacının “EVET” esas unsurlu markasının, margarin ve yağ ürünlerinde 556 sayılı KHK"nın 8/4. maddesi anlamında tanınmış olduğu, bu hususun davalı kurum nezdinde tescil edildiği, davacı markasının tanınmış olduğu ürünlerin gıda sektörüne dahil olduğu, başvuru kapsamında yer alıp da davacı markalarının kapsamlarındaki mallarla benzer görülmeyen “Et, balık, kümes ve av hayvanlarının etleri ile her nevi işlenmiş et ürünleri. Kuru bakliyat. Zeytin, zeytin ezmeleri. Kuru yemişler. Fındık ve fıstık ezmeleri, tahin. Yumurtalar, yumurta tozları. Patates cipsleri.” malların davacının tanınmış olduğu gıda sektörüne dahil olduğu, aynı iş yerlerinde satışa sunulan söz konusu ürünler üzerinde başvurunun tescili halinde, davacı markalarının tanınmışlığından ve imajından haksız yararlanılmanın kaçınılmaz olduğu, ayırt edici niteliklerinin zedelenmesinin söz konusu olacağı, anılan mallar mallar yönünden 556 sayılı KHK"nın 8/4. maddesi koşullarının somut olayda gerçekleştiği gerekçesiyle davalı kurum vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüyle ilk derece mahkemesinin kararın kaldırılmasına, davanın kabulüyle YİDK’nın 2015-M-5921 sayılı kararının iptaline, başvuru markası tescil edilmediğinden hükümsüzlük hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı kurum vekili ve davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı kurum vekili ve ... vekilinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan ayrı ayrı alınmasına, 24/06/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.