Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/10472 Esas 2019/10340 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/10472
Karar No: 2019/10340
Karar Tarihi: 25.06.2019

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/10472 Esas 2019/10340 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir Ağır Ceza Mahkemesi, bir çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, daha sonra cinsel suçlarla ilgili kanunlarda yapılan değişiklikler nedeniyle, kanunlardaki farklılıklar göz önüne alınarak yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verdiği dikkate alınarak, mahkeme kararı bozulmuştur. Kanunlardaki değişiklikler arasındaki farklar gözetilerek yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri
- 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddeleri
- 6763 sayılı Kanunla TCK\"nın 103. maddesinin yeniden düzenlenmesi
- 5237 sayılı TCK\"nın 7/2. madde-fıkrası
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2016/10472 E. , 2019/10340 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen re"sen de temyize tabi hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların ve 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunla TCK"nın 103. maddesinin yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde - fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi ve hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan hususlar nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, re"sen de temyize tabi hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.