MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava dilekçesinde, davalı taraf ile ... adresinde bulunan apartmanda ikamet ettiklerini, davalının kapıcı dairesi ile birlikte sığınağı haksız yere işgal ettiğini, yapılan ikazlara rağmen belirtilen yerlerin boşaltılmadığını, bu sebeple hakimin müdahalesi ile elatmanın önlenmesi istenilmiştir.
Mahkemece davanın kabulüne, buna göre; ... mahallesi, ... sokakta bulunan 703 ada 4 parseldeki arsa üzerindeki 11 nolu ... apartmanında mimari projeye göre kapıcı dairesi olan, binanın kuzey cephesinde, bodrum katta ve bina giriş kısmına göre arka tarafta olan kapıcı dairesine davalının elatmasının önlenmesine, davalının kapıcı dairesini boşaltmasına, davalının kapıcı dairesini boşaltması için bu kararın kesinleşmesinden itibaren kendisine Kat Mülkiyeti Kanununun 33/2. maddesi gereğince 30 gün süre verilmesine, karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava müdahalenin önlenmesi istemine ilişkindir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere göre davacının kat maliki olmayıp, yönetici olduğu ve 08/02/2015 tarihli kat malikleri kurulu toplantısında eldeki davanın açılmasına kat malikleri kurulunca karar verildiği, yöneticinin kurul kararlarını yerine getirmekle görevli olduğu gözetildiğinde yine kat malikleri kurulunca yöneticiye dava açma yetkisinin verilmiş olduğu anlaşılmakla sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Mahkemece, davacı taraf kendisini vekille temsil ettirmediği halde davacı lehine vekalet ücreti takdir edilmesi doğru değil ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasının “davacı kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihindeki AAÜT gereğince 4200,00 TL. vekalet ücretinin davalıdan alanarak davacıya ödenmesine” şeklindeki 4. bendinin hükümden çıkartılmak suretiyle ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 28/05/2018 günü oy birliği ile karar verildi.