Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/11101 Esas 2019/62 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/11101
Karar No: 2019/62
Karar Tarihi: 07.01.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/11101 Esas 2019/62 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet kararını inceleyerek, tebligatın geçersiz olduğunu belirlemiş ve yapılan soruşturma sonucunda delil yetersizliği nedeniyle atılı suçtan beraat kararı verilmesi gerektiğini vurgulamıştır. Bu nedenle, sanığın temyiz itirazları yerinde görülmüş ve karar bozulmuştur. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesi, ve 6099 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 3. maddesinin 2. fıkrasıdır. Mahkeme, sanığın bilinen en son adresi yerine MERNİS adresine yapılan tebligatın geçersiz olduğuna ve kanuna uygun şekilde yapılması gerektiğine işaret etmektedir.

2. Ceza Dairesi 2016/11101 E. , 2019/62 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun bilinen adrese tebligatı düzenleyen 10. maddesinin 1. fıkrasına göre sanığın yokluğunda verilen gerekçeli kararın öncelikle muhatabın bilinen en son adresinde tebliğe çıkarılması, ancak 6099 sayılı Kanun"un 3. maddesi ile eklenen aynı maddenin 2. fıkrasına göre bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilerek tebligatın bu adrese yapılmasının gerektiği; somut olayda sanığın yokluğunda verilen mahkumiyet hükmünün sanığın sorgusu esnasında bildirdiği, bilinen son adresi olan “Selahattin Eyyubi mahallesi, 63081 sokak no:26 Gaziantep” adresi yerine doğrudan MERNİS adresine gönderildiğinden, yapılan tebliğ işleminin geçersiz olduğu, bu nedenle sanığın öğrenme üzerine verdiği 19/09/2014 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın aşamalardaki savunmalarında kamyonette bulunan çalıntı malzemelerden haberdar olmadığını ve atılı suçu işlemediğini beyan etmesi, diğer sanıkların da beyanlarında sanığın savunmalarını doğrulaması karşısında, sanığın suça konu demirlerin ele geçirildiği kamyonetin yanında diğer sanıklarla birlikte yakalanması dışında yüklenen suçu işlediğine ilişkin mahkumiyetine yeterli, her türlü kuşkudan uzak, hukuka uygun, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, atılı suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 07/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.