Sahte fatura düzenlemek - defter ve belgeleri gizlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/12554 Esas 2019/8589 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/12554
Karar No: 2019/8589
Karar Tarihi: 02.12.2019

Sahte fatura düzenlemek - defter ve belgeleri gizlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/12554 Esas 2019/8589 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu karar, sanık hakkında sahte fatura düzenleme ve defter/belge gizleme suçlarından dava açılmıştır. Sahte fatura suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan incelemede, Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesine ilişkin uygulamaları hakkındaki iptal kararına göre hareket edilmesi gerektiği ve sanığın suçu işlediğine karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Defter/belge gizleme suçuyla ilgili olarak ise, suçun oluşması için vergi incelemesi amaçlı belge ibrazının istenmesi gerektiği ve sanığın bu belgeleri ibraz etmediği belirtilmiştir. Ancak mahkemenin bu suçla ilgili kararı bozulmuştur. Bunun nedeni; defter/belge isteme yazısının hangi amaçla istendiğinin tespit edilmemesi, sanığın geçmişte hükmün açıklanmasına yer olmadığına dair kararı bulunması, uzun süreli hapis cezasının ertelenen sanığın suçundan dolayı hapis cezası almaya devam etmesi gerektiği ve 5271 sayılı CMK'nin 231/8. maddesinin suç tarihinde henüz yürürlükte bulunmadığı gibi noktalar olmuştur.
5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, sahte belge düzenleme suçunu düzenlerken; 5271 sayılı CMK'nin 231/8. maddesi, hükümlünün davranışlarına ilişkin denetim süresini düzenlemekte ve hükümlüye bazı yükümlülükler getirmektedir.

11. Ceza Dairesi 2016/12554 E. , 2019/8589 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek, defter ve belgeleri gizlemek
HÜKÜM : Mahkumiyet

A) Sanık hakkında 2008 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere göre; sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa, uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, temel cezayı artırıcı ve azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA,
B) Sanık hakkında defter ve belgeleri gizleme suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik yapılan incelemede;
1- Defter ve belgeleri gizlemek suçunun oluşabilmesi için, bunların vergi incelemesi amacıyla ibrazının istenmesi gerektiğinden,“defter ve belge isteme yazısı” temin edilip defter ve belgelerin hangi amaçla istendiğinin tespit edilmesi,
2- Defter belge ibraz etme istem yazısının sanığa 13.12.2012 tarihinde tebliğ edilmesinden itibaren 15 günlük sürenin bitimi olan “28.12.2012” tarihinin, defter ve belge ibraz etmeme suçunun işlendiği tarih olduğunun gözetilmemesi,
3- 5271 sayılı CMK"nin 231/8. maddesine, 18.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile eklenen "denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceğine" dair hükmün, suç tarihinde yürürlükte bulunmadığı, sanığın suç tarihi itibarıyla, CMK"nin 231. maddesinin uygulanmasına objektif olarak engel mahkumiyetinin olmadığı gözetilmeden, sanığın daha önceden hükmün açıklanmasına yer olmadığına dair kararının bulunduğu gerekçesiyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
4- Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, kasten işlenmiş suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan ve kazanılmış hakka konu edilemeyen 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 02.12.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.