MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün davacı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı şirket yetkilisi... ve vek. Av. ... ile davalı vekilleri Av.... ile Av..."ın gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanarak hazır bulunan şirket yetkilisi ile avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-KARAR-

Davacı vekili, müvekkilinin 2011/1240 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı çerçevesinde ... Bankasından 2 yıl geri ödemesiz, %0 faizli ve 7 yıl vadeli 7.500.000,00 TL tutarlı kredi kullandığını, davalı bankanın 2012 yılında 315.129,51 TL, 2013 yılı için 982.522 TL ödeme talep ettiğini ve müvekkili hesabında bulunan 1.462, TL"yi resen tahsil ettiğini, banka tarafından yapılan açıklamada 2011 yılında kullandırılan kredi şartlarının 22/02/212 tarihinde yayımlanan 2012/2781 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile değiştirildiğinin belirtildiğini, 2012/2781 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının 2011 yılında kullanılan kredilere uygulanmasının yolunu açan hükümlerinin iptali için ... 10. Dairesi"nin 2013/659 E. sayılı dosyasında iptal davası açıldığını ve davalı banka uygulamalarının hukuka aykırı bulunduğunu ileri sürerek müvekkilinin faiz borcu olmadığının tespiti ile müvekkili tarafından yapılan 2012 yılı faiz ödemesinin iadesine, bu isteklerinin yerinde görülmemesi halinde sözleşmenin yeni koşullara uyarlanmasının, uyarlama neticesinde varsa fazla ödemelerin müvekkiline iadesine karar verilmesi talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacıya 04/10/2011 tarihli sözleşme uyarınca müvekkili bankadan sübvansiyonlu kredi kullandırıldığını, sübvansiyonlu kredilerde müşteriden alınması gereken faizin ya da bir kısmının hazine tarafından karşılandığını, davacının kullandığı yatırım kredisinin bir kerede kredinin açılması ile tamamının kullandırılmadığını, yatırım projesinin gerçekleştiği oranda mal veya hizmet alınan 3. Kişilere ödeme yapılarak kullandırıldığını, bu nedenle kredinin kullandırıldığı tarihteki faiz ve mevzuatın geçerli olduğunu, kararnamenin 1. Maddesinde kredinin bankanın kredi kullandırım usul ve esaslarına uygun olmak koşuluyla faiz desteğinin 01/01/2011-31/12/2011 tarihleri arası kullandırılan krediler için geçerli olduğunun belirlendiğini banka taleplerinin tamamen mevzuata ve taraflar arasındaki sözleşmeye uygun bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, yapılan yargılama, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, 5570 sayılı Kamu Sermayeli Bankalar Tarafından Yürütülen Faiz Destekli Kredi Kullandırılmasına Dair Kanun uyarınca her yıl çıkarılan tarımsal üretimin desteklenmesi amacıyla kullandırılacak kredilerle ilgili Bakanlar Kurulu Kararlarının geçerlilik süresinin 1 yıl olduğu, bu itibarla 2011/1240 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı uyarınca 1.1.2011-31.12.2011 tarihleri arasında kullandırılan krediler için bu Bakanlar Kurulu kararında belirtilen faiz oranı esas alınacağı, 2012 yılında kullandırılan krediler için ise 2012/2781 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı esas alınacağı, nitekim davalı bankanın da, 2012 yılında kullandırdığı krediler için 2012/2781 sayılı Bakanlar Kurulu Kararını esas aldığı, kullandırılacak kredilere uygulanacak faiz indiriminin kredi limitinin tahsis edildiği tarihteki değil kredinin kullandırıldığı tarihteki Bakanlar Kurulu Kararına tabi tutulmasının sebebi kullandırılacak kredi tutarının bütçeden ayrılan tutarla sınırlı olmasından kaynaklandığı, davacının ... 10. Dairesi"nin 2013/659 E. sayılı dosyasında Bakanlar Kurulu Kararının iptali için açtığı davanın reddedildiği, davalı bankanın 2012/2781 sayılı Bakanlar Kurulu Kararını esas alarak kademeli faiz uygulaması yapmasının 2012/2781 sayılı Bakanlar Kurulu Kararınn, bankacılık mevzuatına ve yanlar arasındaki sözleşme ilişkisine uygun bulunduğu, uyarlama kurallarının uygulanması için öncelikle öngörülmez bir dış olayın meydana gelmesi gerektiği, ilgili kanun ve bakanlar kurulu kararları kapsamında kullandırılacak kredinin bakanlar kurulunun tasarrufuna bağlı olarak değiştirilebileceği sözleşme kurulduğu sırada ve sonrasında önceden tahmin edilebilecek bir keyfiyet olduğu, somut olayda uyarlamanın koşulları da bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine ve ihtiyati tedbir kararının kaldırılmasına karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
2012/2871 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı"nn bazı hükümlerinin iptali için ... 10. Dairesi"nin 2013/659 E. sayılı dosyasında açılan davanın reddine karar verildiği, ancak verilen ret kararının kesinleşmediği dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Yanlar arasındaki dava sonucunu etkileyeceğinden Bakanlar Kurulu kararının iptali istemiyle açılan dava sonucundaki verilen kararın kesinleşmesi beklenilip, ayrıca 2012/2871 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı"nın 10. Maddesi hükmü tartışılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamış, mahkeme kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre öteki temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, vekili Yargıtay duruşmasında hazır bulunan davacı yararına takdir edilen 1.480,00 TL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, peşin harcın istek halinde iadesine, 14/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.