Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/4803 Esas 2019/7282 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : MARDİN 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanık hakkında verilen tedavi ve denetimli serbestlik kararının kesinleştiği 17.03.2010 tarihi ile yükümlülüğün ihlali sonrası dosyanın ele alındığı 27.12.2010 tarihleri ve sonrasında bu eylem nedeniyle 17/01/2012 tarihinde kesinleşen hükmün açıklanılmasının geri bırakılması kararı ile hükmün denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüğün ihlali sonrası dosyanın ele alındığı 26.02.2014 tarihleri arasında zamanaşımının durma süreleri de dikkate alınarak yapılan incelemede;
1-) Sanık hakkında hükme esas alınan, suça konu maddenin analizine ilişkin ekspertiz raporu ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına ilişkin dosya aslı yada onaylı suretlerinin dosyada bulunmadığı anlaşıldığından, belirtilen evrakların hukuki denetime elverişli olacak şekilde, aslı yada onaylı örneğinin dosya arasına konulması ve sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile hüküm kurulması,
2-) Suç tarihinde yürürlükte olan 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191. maddesi ile hüküm tarihinden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la değişik TCK"nın 191. maddesi hükümlerinin ayrı ayrı uygulanıp karşılaştırma yapılması, sonucuna göre lehe Kanun’un tespit edilerek sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, belirtilen nitelikte karşılaştırma yapılmadan hüküm kurulması,
3-) Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan dolayı başka dava olup olmadığı, varsa sanığın bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra;
Sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine”, karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
4-) Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 141/3, CMK’nın 34 ve 230/1. maddeleri gereğince hükmün gerekçe bölümünde sanığın lehindeki ve aleyhindeki delillerin belirtilmesi, bu kapsamda ele geçen uyuşturucu madde ile ilgisi olduğuna ilişkin ve gerçekleşen somut olgularla bağlantısının gösterilmesi, tüm delillerin ayrı ayrı tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilenlerin belirlenmesi, ulaşılan kanıya göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, gerekçesiz olarak hüküm kurulması,
5-) Suç tarihinde 15-18 yaş grubunda yer alan yaşı küçük sanık hakkında TCK’nın 31/3. maddesinin uygulanmaması suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönler incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 17/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.