Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/19492 Esas 2015/9059 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/19492
Karar No: 2015/9059
Karar Tarihi: 15.12.2015

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/19492 Esas 2015/9059 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Anadolu 3. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık suçu hakkında karar temyiz edilmiştir. Sanık S.. F.., cezaevine gerekçeli kararın tebliği edildiği, ancak hükmün okunup anlatılmadığı ortaya çıktığı için temyiz istemi öğrenme üzerine ve süresinde yapılmıştır. Temyiz istemine diğer sebepleri yerinde görülmemıştır. Ancak müştekinin beyanı ve TCK'ya uygunluğu belirtilmeyen birkaç sebep nedeniyle karar bozulmuştur.
Kararda geçen kanun maddeleri: TCK 6/1-e (hırsızlık suçunun gece sayılan zaman diliminde işlenmesi), TCK 143 (suçun gizlilik içinde işlenmesi), TCK 145 (suçun işlenmesi sırasında bahçeye veya müştemilata tecavüz), TCK 168 (suç işlemek için hazırlık yapmak), CMK 35 (hükmün okunması), CMK 226 (ek savunma hakkı).

22. Ceza Dairesi 2015/19492 E. , 2015/9059 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2015/299225
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 04/12/2008
NUMARASI : 2007/470 (E) ve 2008/819 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık S.. F.."a gerekçeli kararın cezaevinde tebliğ edildiği, ancak 5271 sayılı CMK"nın 35/son maddesi uyarınca hükmün okunup anlatılmadığının anlaşılması karşısında temyiz isteminin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a-Müştekinin beyanında, suç tarihinde saat 19.00 sıralarında işyerini kapattığını, ertesi gün sabah 08.00 sıralarında işyerine geldiğinde hırsızlık olayını farkettiğini belirtmesi, sanığın ise atılı suçu kabul etmemesi karşısında, hırsızlık suçunun TCK"nın 6/1-e maddesine göre gece sayılan zaman diliminde işlendiğine ilişkin kanıtların nelerden ibaret olduğu karar yerinde tartışılmadan, 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinin uygulanması,
b-İddianamede sanık hakkında TCK"nın 143. maddesinin uygulanması talep edilmeyip TCK"nın 145 ve 168. maddelerinin uygulanması istenilmesine rağmen ek savunma hakkı verilmeyerek 5271 sayılı CMK"nın 226. maddesine aykırı davranılması,
c-Kısa kararda yargılama giderlerinin sanıklardan ne şekilde alınacağı belirtilmemesine karşın, gerekçeli kararda, müteselsilen tahsiline karar verilmek
suretiyle gerekçeli karar ile hüküm fıkrası arasında çelişki yaratılması,
d-Anayasa Mahkemesinin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günü, Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının yeniden değerlendirilmesinin gerekmesi,
../...

Bozmayı gerektirmiş, sanık C.. Ş.. ve S.. F.."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 15.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.