4733 sayılı Tütün, Tütün Mamulleri ve Alkol Piyasasının Düzenlenmesine dair Kanun"a muhalefet suçundan sanık ..."ın, anılan Kanun’un 8/4, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 80,00 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına dair Sivas 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/02/2015 tarihli ve 2014/163 esas, 2015/93 sayılı kararını müteakip, 15/04/2020 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile 5607 sayılı Kanun"da yapılan değişiklik gereğince lehe hükümler değerlendirilerek yapılan uyarlama yargılaması sonucunda, sanığın 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’nun 3/5, 3/22-2. cümle, 5237 sayılı Kanun’un 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 6.000,00 ve 20,00 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına ilişkin SİVAS 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/11/2020 tarihli ve 2020/553 esas, 2020/634 sayılı ek kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 12/04/2021 tarihli kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10/06/2021 tarihli ve KYB. 2021/52509 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Sivas 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/11/2020 tarihli kararını müteakip, dosyadan el çektikten sonra, eksik ceza tayin edildiği ve hatalı uygulama yapıldığına ilişkin Sivas Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı üzerine, dosyanın yeniden ele alınarak sanığın, 5607 sayılı Kanun’un 3/5, 3/22-2. cümle, 5237 sayılı Kanun’un 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1.000,00 ve 20,00 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına dair Sivas 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/12/2020 tarihli ek kararının ve bu karara karşı yapılan itiraz üzerine verilen Sivas 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 15/12/2020 tarihli ve 2020/238 değişik iş sayılı merci kararının hukuki değerden yoksun olduğu gözetilerek, diğer yandan Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 12/09/2006 tarihli ve 2006/359 esas, 2006/7944 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, infaz aşamasında verilen uyarlama kararlarının kazanılmış hak oluşturmayacağı nazara alınarak yapılan incelemede,
1-Dosya kapsamına göre;
5237 sayılı Kanun"un 7/2. maddesinde “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.” şeklinde yer alan düzenleme karşısında,
4733 sayılı Kanun"un 8/4. maddesinin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren Gümrük Kanunu ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına dair Kanun"un 31. maddesi ile yürürlükten kaldırılmış, anılan Kanun"un 54. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"un 3. maddesinde yapılan değişiklik üzerine atılı suç 5607 sayılı Kanun"un 3/18. maddesinde düzenlenmiş olduğu nazara alındığında,
Mahkemece 20/02/2015 tarihli ilk kararında suçun, 4733 sayılı Kanun"un 8/4. maddesi kapsamında olduğu değerlendirilmek suretiyle suç tarihi olan 20/04/2011 itibariyle sanığın lehine olan 4733 sayılı Kanun"un 8/4. maddesinin uygulanmış olması karşısında, 15/04/2020 tarihinde
Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 61. maddesinde "21/3/2007 tarihli ve 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanununun 3 üncü maddesinin yirmiikinci fıkrasına aşağıdaki cümle eklenmiştir. Eşyanın değerinin hafif olması hâlinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması hâlinde ise üçte birine kadar indirilir.” şeklinde yer alan düzenlemenin sanık lehine hükümler içerebileceğinden bahisle Cumhuriyet savcılığınca uyarlama yargılaması yapılması yönündeki talep üzerine, sanık hakkında 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’nun 3/18. maddesi ile 4744 sayılı Kanun"un 8/4. maddelerinin karşılaştırmalı olarak değerlendirilerek, 5237 sayılı Kanun"un 7/2. maddesi uyarınca lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi gerektiği gözetilmeden sanık hakkında uygulanmasına yer olmayan 5607 sayılı Kanunu’nun 3/5. maddesi uygulanmak suretiyle hüküm kurulmasında,
2-Kabule göre de, sanığın atılı suç nedeniyle kısa kararda 1 ay 20 gün hapis cezasının, 300 gün adli para cezası karşılığı günlüğü 20,00 Türk lirası üzerinden sonuç olarak 6.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına; gerekçeli kararda ise 1 ay 20 hapis cezasının, 50 gün adli para cezası karşılığı günlüğü 20,00 Türk lirası üzerinden sonuç olarak 1.000,00 Türk lirası ile cezalandırılmasına karar verilmek suretiyle, gerekçeli karar ile kısa karar arasında çelişki oluşturulmasında, isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 23.09.2003 tarihli, 160-216 sayılı ve 08.10.2002 tarihli, 179-354 sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere infaz aşamasında verilen uyarlama kararlarının "kazanılmış hak" ilkesine konu olamayacağı gözetilerek yapılan incelemede;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden Sivas 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 15.12.2020 tarihli ve 2020/238 değişik iş sayılı kararının CMUK"un 309/4. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yapılmasına, 15.09.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.