MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Olağan kanun yollarından olan temyiz incelemesinin yapılabilmesi için bir temyiz davası açılmış olmalıdır. 1412 sayılı CMUK"nın, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen yürürlükte bulunan 310. maddesinde (5271 sayılı CMK"nın 291.maddesi), yüze karşı verilen kararlarda temyiz isteminin hükmün tefhiminden itibaren bir hafta içerisinde hükmü veren mahkemeye verilecek dilekçe ya da zabıt kâtibine yapılacak beyanla olacağı, bu takdirde beyanının tutanağa geçirilip hâkime tasdik ettirileceği, yoklukta verilen kararlarda ise temyiz süresinin tebliğle başlayacağı belirtilmiştir. Bu maddeden anlaşılacağı üzere temyiz davasının açılabilmesi için iki şartın varlığı gereklidir.
Bunlardan ilki süre şartıdır. Kanunun 310. maddesinde, genel kural olarak tarafların temyiz isteğinde bulunabilecekleri süre hükmün tefhiminden, tefhim edilmemişse tebliğinden başlamak üzere bir hafta olarak belirlenmiştir. Temyiz süresi 310. maddenin 3. fıkrasındaki farklı durum hariç olmak üzere, hükmün açıklanması sırasında hazır bulunanlar yönünden bu tarihte, yokluklarında hüküm verilenler yönünden ise gerekçeli kararın tebliği tarihinde başlar.
Temyiz davasının açılabilmesi için gerekli ikinci şart ise istek şartıdır. Yargılama hukukunun temel prensiplerinden olan "Davasız yargılama olmaz" ilkesine uygun olarak temyiz davası kendiliğinden açılmaz, bu konuda bir isteğin bulunması gereklidir.1412 sayılı CMUK’nun halen yürürlükte bulunan 305. maddesinin 1. fıkrası ile bu kuraldan uzaklaşılmış ve bazı ağır mahkûmiyetlerde istek şartından sanık lehine vazgeçilerek, temyiz incelemesinin kendiliğinden yapılması kabul edilmiş ise de,onbeş yıl ve daha fazla hürriyeti bağlayıcı cezalara ilişkin hükümler dışında kalan kararlarda, süre ve istek şartlarına uygun temyiz davası açılmamışsa hükmün Yargıtay’ca incelenmesi mümkün değildir. Ayrıca temyiz davası açma yönündeki isteğin de süreklilik arz etmesi gerekmektedir.Kanun yoluna başvuru talebi yoksa veya bu yöndeki talepten daha sonra vazgeçilmişse verilen karar kesinleşerek, kesin olmanın hukuki sonuçlarını doğurur.
Bu bilgiler ışığında dosya ele alındığında;
Kazan Asliye Ceza Mahkemesinin 27.01.2011 gün 2009/301 esas ve 2011/23 sayılı kararı uyarınca sanığın konut dokunulmazlığını bozma suçundan TCK 116/1, 58, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis ve hırsızlık suçundan 142/1-b, 35, 58, 53 maddeleri uyarınca 3 yıl hapis cezası ile cezalandırıldığına ilişkin mahkumiyet kararının baro tarafından atanan ve sanığın haberdar olduğu savunmanın yüzüne karşı, sanığın yokluğunda verildiği, kararı sanık savunmanının temyiz etmediği, gerekçeli kararın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına dosya gönderme formuna göre 26.03.2011 tarihinde sanığa tebliğ edildiği, bunun üzerine sanığın 06.04.2011 tarihinde temyiz talebinde bulunduğu, ancak temyiz süresinin sanığın haberdar olduğu savunmanına yapılan tefhim tarihinden itibaren başladığı, daha sonra kendisine yapılan tebligatın herhangi bir sonuç doğurmayacağı, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK.nın 310/1. maddesinde öngörülen tefhimden itibaren bir haftalık süre geçtikten sonra sanık ..."un hükmü temyiz ettiğinden, anılan Yasanın 317. maddesi gereğince temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekirken yanılgılı bir değerlendirme sonucu sanık hakkında hükmün Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 24.09.2013 gün 2012/16685 esas 2013/25998 karar sayılı ilamı ile bozulduğu, mahkemenin de bu durumu dikkate almadan bozmaya uyup yeniden inşai hüküm kurmuş ise de yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK" nın verdiği olanaklar bağlamında yanılgılı uygulamanın öncelikle ortadan kaldırılması ilişkin anılan Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 24.09.2013 gün 2012/16685 esas 2013/25998 karar sayılı bozma ilamı hakkında itiraz kanun yoluna gidilip gidilmeyeceği yönünde takdir ve ifası için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 08.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.